Zondag 9 mei begint de Conferentie over de toekomst van Europa. Twee jaar lang wordt met burgers en belangengroepen gesproken over wat de Europese Unie over vijf, tien en twintig jaar moet zijn. Daarvan valt niet per se veel te verwachten. Desondanks zijn vijf vuistregels te formuleren voor de toekomst van de Unie, schrijft Jelte Wiersma.
De Franse president Emmanuel Macron lanceerde aan de vooravond van de Europese Parlementsverkiezingen in mei 2019 het idee voor een conferentie over de toekomst van Europa. Dit wegens de vaak gehoorde scepsis over de Europese Unie, de vele crises in de EU en de Brexit.
Ook was Macron geïnspireerd door het ‘succes’ van een nationaal debat in eigen land waarmee hij de protesterende gelehesjes-beweging had gekalmeerd.
Na twee jaar soebatten is het dan zover. Zondag 9 mei lanceren de voorzitters van de Europese Raad, de Europese Commissie en het Europees Parlement in Straatsburg de Conferentie over de toekomst van Europa, die twee jaar zal duren. Overal in EU-landen worden debatten georganiseerd die moeten leiden tot een advies. Voor nu alvast vijf vuistregels voor de gewenste toekomst:
Luister ook de podcast met Jelte Wiersma over dit onderwerp (tekst gaat hieronder verder):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
1. Neem alleen voldragen besluiten
De regeringsleiders van de EU-lidstaten nemen eigenlijk al sinds het begin van de Europese integratie nogal slordige besluiten. Zo is de euro ingevoerd, maar allerlei zaken die daarbij horen – zoals macht voor de Europese Commissie om landen financieel te disciplineren – zijn niet ingevoerd. De onderlinge nationale grenzen zijn opengezet zonder dat eerst was zeker gesteld dat de buitengrens van het Schengengebied werd beschermd. Het corona-herstelfonds is opgericht zonder dat is afgesproken hoe dat moet worden betaald. En zo gaat het telkens.
Lees ook van Jelte Wiersma: Gelukkig is er altijd nog België om ons op te vrolijken
De regeringsleiders nemen tijdens geheime toppen steeds opnieuw onvoldragen beslissingen. Dit doen zij bewust. Ze willen wel de vermeende voordeeltjes van Europese integratie incasseren, maar niet de nadelen dragen, zoals de kosten daarvan. Deze manier van doen leidt keer op keer tot ellende. De euro- en migratiecrises zijn crises die opeenvolgende regeringsleiders van de EU-landen zelf hebben veroorzaakt. Zij zouden zich moeten bezinnen en alleen voldragen besluiten moeten nemen. Burgers vanuit hun warme vertrouwde huis (de natiestaten) een nieuw huis in aanbouw zonder dak en ramen (de EU) injagen is onverstandig.
2. Als een probleem al niet kan worden opgelost op nationaal niveau, lukt het op EU-niveau zeker niet
Een probleem verdwijnt niet als het wordt afgewenteld van de natiestaten op de Europese Unie. De regeringsleiders hebben nogal eens de neiging om nationale problemen over de schutting naar Brussel en Frankfurt te gooien. Zo vierden de Fransen en Italianen feest toen in Maastricht in 1991 een definitieve datum voor invoering van de euro werd afgesproken. Zij dachten te zijn verlost van allerlei nationale problemen, zoals inflatie, devaluatie en het niet kunnen hervormen van de economie door mee te liften op de economische kracht en financiële discipline van Duitsland.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?