Waarom ook Thierry Baudet politiek arbeidsongeschikt is

Zoals de filosoof Oswald Spengler deed in De ondergang van het avondland waarschuwde ook Thierry Baudet voor de ondergang, constateert Afshin Ellian. Maar door zich vast te klampen aan Freek Jansen, die in een partijonderzoek werd vrijgepleit van schuld aan de misstanden bij de jongerentak van Forum voor Democratie, stak Baudet juist zijn eigen huis in brand.

Politiek is een ambacht. Daarvoor moet je in de leer gaan bij andere politici. Los van alle morele en juridische oordelen blijft politiek een vak.

Zelden is het intellectuelen gelukt om op vruchtbare en verantwoorde wijze in de politiek te functioneren. Politiek handelen en leidinggeven is wat anders dan als intellectueel een politieke partij of het standpunt van een politieke partij steunen.

Intellectuelen hebben geen talent voor alledaagse gebeurtenissen

Het was Niccolò Machiavelli, een van de grootste politiek denkers uit de geschiedenis, die de feitelijkheid van de politiek centraal stelde. Een politieke beslissing nemen, is een feitelijke, ambachtelijke daad. De meeste intellectuelen hebben geen talent voor alledaagse gebeurtenissen.

Een intellectueel die ook nog het politieke ambacht beheerst, levert een prestatie van formaat, die een plaats verdient in de geschiedenisboeken.

Eigenzinnigheid en rechtlijnigheid onverenigbaar met politiek handelen

De leider van Forum voor Democratie (FVD) Thierry Baudet is zonder meer een intellectueel. Hij zal in het intellectuele milieu geen last hebben van zijn gebrekkige karakter waar het de omgang met mensen en thema’s aangaat. Eigenzinnigheid en rechtlijnigheid zijn intellectuelen niet vreemd. Maar deze karaktereigenschappen zijn onverenigbaar met politiek handelen.

Intellectuelen in de politiek neigen vaak naar romantisch denken. Dit romantische denken kent twee kanten: een negatieve ondergangsanalyse en een optimistische terugkeer naar een fictief of zeer ver verleden. Het hele politiek denken en handelen van Baudet wordt beheerst door deze romantiek.

Thierry Baudet kan op literaire wijze de ondergang van het avondland onder woorden brengen. Verpakt in een intellectueel boek, zou die boodschap, mits goed geschreven, een bestseller worden, zelfs wanneer alle kranten en tijdschriften zich tegen zo’n boek zouden keren. Maar wanneer een politicus het ondergangsverhaal in politieke termen presenteert, eindigt dat desastreus.

Als de ondergang een reële toestand is, toont een echt politicus zich heldhaftig

Waarom? Omdat er geen sprake is van een reële ondergang, en het ondergangsverhaal slechts dient ter legitimering van de politieke handelingen. Een valse legitimering, welteverstaan. Wanneer de ondergang een reële toestand zou zijn, dan gebruikt de politicus juist geen dramatische ondergangsverhalen, maar bedient hij zich van een heldhaftig verhaal: we gaan winnen, we zullen ze overal bestrijden en God staat aan onze kant. Ook zou de politicus in de traditie van Winston Churchill zijn toehoorders voorhouden dat er wel een reële ondergang bestaat, maar dat die is bestemd voor de vijand.