Premium Lock Barsten in het officiële verhaal over de Koran

14 augustus 2020Leestijd: 4 minuten
Islamgeleerde in Jemen leest de Koran. Foto: EPA.

De ontwikkeling van de Arabische taal hangt nauw samen met de opkomst en groei van dichtkunst in het Midden-Oosten. Omdat deze geschiedenis de legitimiteit van de Koran in gevaar kan brengen, houden fundamentalistische leiders onderzoek hiernaar tegen, schrijft Afshin Ellian.

Met de invasie van de islam begon een nieuwe periode in de geschiedenis van het Midden-Oosten. Het islamitische imperialisme bracht een nieuwe religie en politieke ordening. Bedoeïenen van het schiereiland Arabië verspreidden met het zwaard de islam. Maar ze brachten geen superieure cultuur. Tezamen met de veroverde culturen vormden ze een nieuwe gemeenschappelijke cultuur waarin de islamitische traditie de rode draad was.

Afshin Ellian

Prof.mr.dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap aan de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.

Wie in het officiële verhaal van de islam gelooft, ziet de islam als een vooraf gemaakt hemels pakket. Dit is een geïndoctrineerde illusie. Maar de levende geschiedenis is niet een kwestie van ‘zijn’, maar van ‘worden’. We zijn permanent getuige van een wordingsproces.

De fundamentalisten zien juist in de geschiedenis de hand van God. Hij wordt beschouwd als de auteur van de geschiedenis. Daarin fungeren mensen als acteurs in een reeds geschreven scenario. Dat is een machtsillusie. De islamitische fundamentalisten vinden het onvergeeflijk dat iemand hun illusie in twijfel trekt of afwijst. Nogmaals: de vroege jihadisten, de fundamentalistische helden, lieten zich beïnvloeden door andere volkeren, niet door het zwaard, maar door hun cultuur. Een sprekend voorbeeld hiervan is de Arabische taal, dus ook het schrift waarmee de Koran werd opgeschreven.

Groei poëzie Midden-Oosten onlosmakelijk verbonden met Arabische taal

Hier wil ik het niet hebben over de Koran, maar over de poëzie. De groei en de vorming van de poëzie in Iran, Egypte, Irak, Syrië, Libanon en Noord-Afrika is onlosmakelijk verbonden met de Arabische taal en het Arabische schrift. De vader van de moderne Iraanse linguïstiek en de schepper van het eerste en nog steeds het grootste Perzische woordenboek, Ali Akbar Dehkhoda (1879-1956), legt al bij het definiëren van het woord poëzie (she-er) de wordingsgeschiedenis van de islamitische culturen bloot. Dehkhoda is een taalwetenschapper van groot formaat.

Lees ook deze blog van Afshin Ellian terug: Waarom de islam de religie van de macht werd

Ali Akbar Dehkhoda beseft dat het woord she-er een Arabisch woord is. Het verwijst naar een zoektocht naar kennis, reflectie en begrijpen van iets dat op een ritmische wijze wordt geschreven. Metrum, rijm, metaforen maken van woorden een dichtregel. Dehkhoda benadrukt dat een dichtregel niet toevallig tot stand komt, maar dat het de wil van de dichter is die het tot stand brengt. Een vreemde afbakening! Lucebert en andere Nederlandse dichters zouden zeggen dat een dichtregel ook geheel ongewild en toevallig tot stand kan komen. Dat wist Dehkhoda natuurlijk ook.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog niet een account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw