Volgens de Duitse bondskanselier én tijdelijk EU-voorzitter Angela Merkel moet er snel een compromis worden gesloten over het EU-herstelfonds en de EU-begroting om de economie aan te jagen. Dit is onzin, schrijft Jelte Wiersma.
Het voorgestelde herstelfonds en de begroting zijn zo klein, die maken geen verschil. De top gaat in feite over één principe: kunnen landen hun falen over de schutting gooien naar de Europese Unie (EU), en dus naar sterke landen, of niet.
Lees ook dit spraakmakende omslagverhaal van Jelte Wiersma: Geen stuiver extra naar Zuid-Europa
Op vrijdag 17 en zaterdag 18 juli komen de 27 regeringsleiders van de EU-landen voor het eerst sinds de coronacrisis fysiek bijeen in Brussel. Op de agenda staan het herstelfonds van 750 miljard euro – waarvan 500 miljard euro aan giften aan zwakkere landen – en een hogere EU-begroting van 1.074 miljard euro (voor zeven jaar). De top wordt al de ‘geldtop’ genoemd, een nonsens-term.
De omvang van de economie van de 27 EU-landen is 14.000 miljard euro per jaar. Het herstelfonds wordt gespreid over meerdere jaren en de voorgestelde EU-begroting zou 153 miljard euro per jaar bedragen. Op 14.000 miljard is dat niets.
EU en EU-landen zwemmen in het geld
Daar komt bij: het geld raakt nu al niet op. De EU-jaarbegroting wordt nooit opgemaakt, want er zijn gewoon te weinig aanvragen. De Europese Centrale Bank (ECM) in Frankfurt drukte al 870 miljard euro bij, landen hebben nog niet aangeklopt bij het noodfonds ESM – 410 miljard euro groot – om ze geld uit te lenen, en particulieren in bijvoorbeeld het zwaar getroffen Italië bulken van het geld. Daarnaast heeft de Europese Investeringsbank in Luxemburg 40 miljard aan extra leningen beschikbaar gesteld.
Beluister ook de podcast met Jelte Wiersma over dit onderwerp:
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Er is dus geld genoeg, maar landen slagen er niet in dat te incasseren en te besteden. Duitsland lukt het al nauwelijks de infrastructuur te verbeteren wegens een gebrek aan kundige ingenieurs. Italië slaagt er niet in de nationale noodhulp bij getroffenen op de bankrekening te storten. In plaats van de politieke energie aan te wenden om dit binnenlandse falen op te lossen, steken bondskanselier Angela Merkel (CDU) – nu een half jaar EU-voorzitter – en de Italiaanse premier Giuseppe Conte (partijloos) hun energie in het doordrukken van het EU-herstelfonds en een hogere EU-begroting.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?