De perfecte storm in Amerika en de wereld

Wie wekenlang vurig hoopte dat de krant, het Journaal en andere media ander nieuws zouden brengen dan de coronacrisis, is op zijn wenken bediend. Sinds drie weken is corona van de voorpagina’s verdrongen door eerst de dood van/de moord op George Floyd en daarna door de wereldwijde gevolgen ervan, schrijft Philip van Tijn.

George Floyds dood en de gevolgen ervan zijn een schoolvoorbeeld van de perfecte storm. Een gruwelijke daad van een (blanke) agent, van diverse  kanten tot in detail gefilmd. Midden in het coronatijdperk, waarin de zenuwen al flink gespannen waren en de corona-quarantaine elke demonstratie sowieso tot een verzetsdaad maakt. Dit alles, met nog vijf maanden te gaan tot de  Amerikaanse presidentsverkiezingen, onder een president die meer ziet in confrontatie dan in verzoening. Aangezwengeld door de in 2014 opgerichte protestbeweging Black Lives Matter, die ontstond als reactie op eerder politiegeweld tegen zwarte Amerikanen als George Floyd.

Demonstraties, rellen, geweld, branden, plunderingen – iets wat zich eens in de zoveel jaar voordoet in de Verenigde Staten, maar deze keer dus in de meest ongunstige omstandigheden. Zonder corona en met een andere president was het misschien wel heel anders gelopen.

Het is de zoveelste fase in de strijd van de zwarte bevolking voor werkelijke gelijkberechtiging. Ooit als slaven naar de Verenigde Staten vervoerd, zijn ze sinds anderhalve eeuw vrije burgers, met sinds ruim een halve eeuw op papier gelijke rechten, maar met een verleden en een dagelijkse praktijk die ze hardnekkig blijft tegenwerken. Voor zwarte Amerikanen zijn er minder hogere functies en is er meer criminaliteit, ze zijn relatief vaker slachtoffer van politiegeweld, hebben een lager inkomen en vermogen – de cijfers liegen niet, maar de interpretatie ervan loopt uiteen. Wat is oorzaak, wat gevolg?