De Europese Commissie wil Chinese staatsbedrijven terecht beperken in hun vrijheid om bijvoorbeeld Europese bedrijven over te nemen of overheidsprojecten uit voeren. Maar met de focus op grotere bedrijven vecht Brussel de vorige oorlog, schrijft Marijn Jongsma.
De banden tussen de Chinese staat en het Chinese bedrijfsleven zijn innig, maar verschillen sterk van geval tot geval en niet altijd zonneklaar. De uitvoering van de plannen van de Deense eurocommissaris Margrethe Vestager (Mededinging) zal dan ook niet altijd even eenvoudig zijn.
De diepe zakken van de Chinese staat
Dat laat onverlet dat een steviger Brussels beleid op dit punt noodzakelijk is. Chinese bedrijven die expanderen dankzij de diepe zakken van de Chinese staat maken zich schuldig aan oneerlijke concurrentie. Dit is niet verenigbaar met het Europese (en Amerikaanse) vrijemarktmodel, waarbij de staat alleen de spelregels bepaalt. Het zou bijzonder naïef zijn om Europese bedrijven volledig bloot te stellen aan de machtspolitiek van een niet-democratisch land.
Wie denkt dat Nederland in zijn eentje China op de knieën kan krijgen, leeft in sprookjesland, schreef Arendo Joustra
De lidstaten van de Europese Unie (EU) afzonderlijk zullen in bepaalde gevallen gevoelig zijn voor de verlokkingen van Chinees geld of goedkope Chinese diensten en producten. Het garanderen van een ‘gelijk speelveld’ is dan ook bij uitstek een taak voor de EU.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?