Premium Lock In deze coronacrisis blijkt het ene geloof het andere niet

17 maart 2020Leestijd: 4 minuten
Vrouwelijke kerkgangers. Foto: Henk Visscher

Het is een vorm van geloof om te denken dat achter grote crises, zoals die rond het coronavirus, iets ánders schuilgaat. Een straf van God, of een noodkreet van ‘Moeder Natuur’. Beide varianten zie je nu in Nederland, maar ze krijgen niet echt hetzelfde warme onthaal, constateert Gertjan van Schoonhoven.

Twitter was onlangs even te klein door een — inderdaad — opvallend hoofdredactioneel commentaar van het Reformatorisch Dagblad.  De krant, die de orthodoxe ‘gereformeerde gezindte’ bedient en een oplage heeft van zo’n 40.000, betoogde onder de kop ‘Niet corona heerst maar God regeert’, dat het coronavirus niet zomaar een plaag is. Het is een ‘middel in Gods hand’. ‘Hij zendt ziekte zoals ooit de plagen in Egypte, om de mens tot inkeer te brengen.’ Aan christenen de opdracht om ‘de hand in eigen boezem te steken en zichzelf te onderzoeken’, aldus de krant die afgelopen zondag voor de coronacrisis voor het eerst in haar geschiedenis de zondagstilte doorbrak met een bericht op haar website.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Pluriforme publieke opinie? Bij écht dwarse opvatting is land te klein

Het is, inderdaad, een heel ander geluid dan je avond aan avond in de talkshows hoort uit de mond van alle BN’ers die zich over de coronacrisis uitlaten. Dat is het grappige van Nederland. Iedereen laat zich voorstaan op de enorm tolerante en pluriforme publieke opinie die we hier zouden hebben. Maar als zich dan eens een écht dwarse opvatting voordoet, is het land — en zeker Twitter — meteen te klein.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Ook om andere redenen is het een interessant commentaar – ook als je wereldbeeld en strekking niet deelt. Ten eerste geeft het aan waarom religieuze gemeenschappen worstelen met het verbod op grote bijeenkomsten. Als je stellig gelooft dat het gezamenlijk bidden (‘Gods aanzicht zoeken’) iets goeds is in deze crisis, dan sta je inderdaad niet te springen om kerkdiensten af te gelasten. In die denktrant was het commentaar — dat pleitte voor de terugkeer van een nationale ‘biddag’ — volkomen logisch.

Typisch vorm van geloof: achter grote crisis gaat altijd iets ánders schuil

Ten tweede laat het commentaar mooi zien, dat het typisch een vorm van geloof is om ervan overtuigd te zijn dat achter grote crises altijd iets ánders schuilgaat. Een pandemie is niet gewoon een pandemie. Het is een teken aan de wand of zelfs een straf. Zo kan het niet langer, zoals wij mensen ons gedragen. We moeten tot inkeer komen — ons bekeren. Het commentaar van het Reformatorisch Dagblad eindigt dan ook met een oproep daartoe: bekering.

Als je dan vervolgens allerlei andere commentaren leest op de coronacrisis – vooral die uit zeg maar de radicaal-progressieve ‘gezindte’ — dan valt op hoe populair de idee van bekering, tot inkeer komen, ook buiten de gereformeerde kerk is. Hetzelfde geldt voor de idee dat deze pandemie eigenlijk een straf is voor ons zondige gedrag. Weliswaar niet een straf van de God van de gereformeerden, maar dan toch wel van de God van de anti-globalisten, zeg maar.

Schitterend voorbeeld was het opiniestuk dat de zelfbenoemde ‘linkse populist’ Ewald Engelen en zijn geliefde Marianne Thieme (Partij voor de Dieren) deze week publiceerden in NRC Handelsblad. ‘Coronacrisis kondigt het einde van de globalisering aan’, luidde de kop. Het artikel was van de eerste tot de laatste regel typisch wat je vroeger een donderpreek zou hebben genoemd. Het commentaar van het Reformatorisch Dagblad steekt er bleekjes bij af.

Lees dit commentaar van Rob Ramaker: Nee, de coronacrisis is niet goed voor het klimaatBoeing Vliegtuig Klimaat

Na een lang betoog waarin achtereenvolgens de intensieve veehouderij, de multinationals, mondiale handelsstromen, fossiele brandstoffen, de gestandaardiseerde zeecontainer, satellieten én track and trace onderuit de zak krijgen, komt aan het slot de aap uit de mouw die iedereen die wel eens een (gereformeerde) kerk heeft bezocht, vertrouwd voorkomt.

Premium Lock

Laden…

Premium Lock

Word abonnee en lees direct verder

Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.

  • Bent u al abonnee, maar heeft u nog geen account? Maak die dan hier aan. Extra uitleg vindt u hier.

 

Premium Lock

Verder lezen?

U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.

Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?

Bekijk abonnementen

Premium Lock

Er ging iets fout

Premium Lock

Uw sessie is verlopen

Wilt u opnieuw