Als u Elsevier Weekblad leest dan bent u ongetwijfeld een intellectueel mens, een groot humanist en een van dogma’s ontkoppelde vrijdenker. Maar toch mag u met kerst de Bijbel niet ontlopen, schrijft Constanteyn Roelofs. Bij Lucas lezen we dat Maria gedwongen was om de vrucht van haar schoot in een stal ter wereld te brengen, omdat er geen plaats was in de herberg – de woningnood was in het Heilig Land kennelijk net zo erg als nu hier.
Dat de Romeinen de volkshuisvesting rond het jaar nul, ver voor het kliklaminaat en de elektrische boormachine, het nog niet voor elkaar kregen om iedereen een dak boven het hoofd te bieden, is niet heel gek – maar dat het in het 21e eeuwse Nederland niet lukt om iedereen een menswaardig onderkomen te bieden, is een schande.
Verdubbeling daklozen en Himalayapieken in de huizenprijzen
Constanteyn Roelofs
Constanteyn Roelofs verkent wekelijks de tragikomische tegenstelling en tegenstrijdigheden in economie en maatschappij.
De cijfers spreken voor zich. Onder premier Mark Rutte (VVD) verdubbelde het aantal daklozen, zijn mensen volgens het NIBUD een stuk vaker tot de helft van hun inkomen kwijt aan woonlasten en raken steeds meer mensen in de problemen, omdat de woonlasten een te groot deel van het huishoudbudget opslokken. Er wordt zelfs een noodklok over geluid, dus dan weet u het wel. De Himalayapieken in de huizenprijzen (opgestookt door het suïcidale rentebeleid van de ECB en riante regelingen voor huiseigenaren) hebben alle schijn van bubbelvorming – DNB waarschuwt al enkele rapporten achterelkaar voor oververhitting.
Het ergerlijke is, is dat het falende beleid bewust wordt gevoerd door de opeenvolgende kabinetten-Rutte. Bij collega Gertjan van Schoonhoven kon u eerder dit jaar al lezen hoe Nederland zijn greep op de ruimtelijke ordening is verloren uit verwaarlozing en een soort misplaatst marktdenken. Sociale huur is bovendien een vies woord geworden – een reliek uit de vorige eeuw, een restje solidair Nederland dat zo vlug mogelijk verpatst moet worden aan de hoogste bieder. De liberalisering stijgt, de nieuwbouw stokt. Onhandig en mogelijk crimineel onachtzaam, zeker in tijden dat door de digitalisering en de globalisering de middenklasse steeds krimpt en mensen met vitale beroepen in zorg, onderwijs en handhaving nauwelijks meer in de Randstad kunnen wonen.
Nederland voerde de afgelopen tien jaar een onchristelijk woningbeleid
Het beleid van de afgelopen tien jaar was kennelijk niet gericht op het welzijn van de inwoners, maar op het zo sterk mogelijk doen stijgen van de prijzen van de koopwoningen – ter bescherming van de bezittende klasse en om de schijn opwekken van economische gezondheid. De middenklasse is hierbij uit de markt gedrukt. Niet bepaald solidair en eigenlijk Nederland onwaardig – en, gelet op het kerstverhaal, onchristelijk.
Lees ook dit coververhaal: Maak de bouw weer sexy. En acht andere bouwstenen om het woningtekort op te lossen
Het is vast geen toeval dat met het uitdoven van het licht van de Openbaring in ons deel van het Avondland de woekeraars vrij spel krijgen – de makelaartjes met bruine gespschoenen, huisjesmelkers, de Maseratirijdende corporatiebestuurders, de pandjesprinsen, de boomers aan de bovenkant van de economie, de bemercedesde projectonwikkelaars. Gelukkig wist de Verlosser précies wat hij met dit soort mannetjes doen moest toen hij ze aantrof in de tempel, maar dat leest u verderop in de Schrift.