Advocaat-generaal brengt Hoge Raad in gevaar

Moet de Hoge Raad een van zijn medewerkers ontslaan? Die vraag ligt op tafel nadat advocaat-generaal Taru Spronken twijfels heeft geuit over de moed van de rechters in de zaak over de ‘Nederlandse’ IS-moeders in Syrië, schrijft Jeroen van Wensen.

Eind november oordeelde het hof in Den Haag dat de overheid niet gehouden is de 23 IS-moeders en hun 56 kinderen op te halen uit de opvangkampen Al-Hol en Al-Roj. Een belangrijke overweging vormt het ontbreken van Nederlandse rechtsmacht in die gebieden: zonder de levens van Nederlands overheidspersoneel in gevaar te brengen, kunnen de vrouwen en kinderen niet worden opgehaald uit Syrië. Daarom vond de rechter dat de politiek zich hierover moet buigen, en niet de rechter. Begrijpelijk, want als de actie dode Nederlandse militairen oplevert, dan kan de rechter daar anders dan een politicus niet op worden aangesproken.

Uiteraard brengt deze uitspraak leed mee voor de kinderen, van wie de meesten niet ouder zijn dan zes jaar, en niemand ouder is dan 12 jaar. Voor advocaat-generaal Taru Spronken was het voldoende reden om op persoonlijke titel een vernietigende column in het Nederlands Juristenblad te schrijven over de uitspraak van het hof: ‘Uit de media begreep ik dat het heel stil werd in de zittingzaal toen het hof deze uitspraak deed. Ik ben er nog steeds stil van. Wat mij misschien nog wel het meeste stoort is, dat in deze zaak over de ruggen van kinderen een strijd lijkt te worden gevoerd over de verhouding tussen de rechtspraak en de politiek die sinds de Sebrenica- en de Urgenda-zaak op scherp staat. (…) Ik had gehoopt dat het hof de moed had gehad over de te maken belangenafweging anders te denken.’