PBL wijst terecht op nieuwe lelijkheid energietransitie

13 november 2019Leestijd: 1 minuut
Foto: ANP

In een land dat dichtslibt, is het nuttig als iemand aandacht opeist voor het landschap. Daarmee is het vreemd gesteld, schrijft Gertjan van Schoonhoven. Enerzijds geniet dat wat we ‘natuur’ noemen, veel juridische bescherming. Anderzijds staat het landschap in brede zin er slecht voor. Het ‘verrommelt’ – door woningbouw, bedrijventerreinen, wind- en zonneparken, datacenters en distributiecentra.

Lees meer over het dichtslibben van Nederland: Waar blijft grip op de grens? 

In het rapport Zorg voor landschap inventariseert het Planbureau voor de Leefomgeving alle landschapsleed. Het PBL wordt nog wel eens gezien als een (groen)linkse club, maar het gaat de nieuwe lelijkheid van de energietransitie – terecht – niet uit de weg. Hulde – ook voor het pleidooi om landschap niet langer te zien als sluitpost en een aantal nuttige suggesties.

Twee dingen zijn jammer. Ten eerste het jargon in het rapport: zo dor als een met glyfosaat bespoten akker. Termen als ‘landschapsinclusief omgevingsbeleid’ gaan Den Haag niet wakker schudden. Ten tweede beoordeelt het PBL de ontwikkelingen die het landschap bedreigen expliciet als ‘onvermijdelijk’. Dat maakt het debat bij voorbaat zinloos.