De KNVB heeft schoorvoetend toegegeven dat bondscoach Ronald Koeman een clausule in zijn contract heeft die een mogelijke opstap naar Barcelona faciliteert. In mensentaal: hij kan weg voor een gelimiteerd bedrag. Alsof dat nieuws is, schrijft Hugo Camps.
Koeman heeft altijd rekening gehouden met de roep van Barça. Zijn verstand ligt in Zeist, zijn hart in Camp Nou. En zijn vrouw Bartina voelt zich helemaal thuis in de Catalaanse hoofdstad. Maar of het er ooit van komt? Twijfel is toegestaan.
Hugo Campsschrijft wekelijks een sportcolumn voor Elsevier Weekblad. Camps (Molenstede, 1943). Schrijft sinds 1986 voor Elsevier Weekblad en maakte in die hoedanigheid vele markante interviews met topsporters. Tot eind september had hij bovendien een wekelijkse sportcolumn in NRC Handelsblad.
Nederlandse coaches zijn in het buitenland minder in trek. De Hollandse school is uitgebloeid. Ajax heeft nog iets van de oude adel die warme gevoelens oproept bij grootmachten als Barcelona en Juventus, maar een cruise met Hollandse jongens zit er niet meer in. Een platbodem volstaat.
Koemans verleden bij Ajax en PSV is nagenoeg uitgewist
Ronald Koeman wordt nog steeds gezien als cultuurdrager van het Nederlandse voetbal, maar alleen bij interlands. Zijn clubverleden bij Ajax, PSV en Feyenoord is nagenoeg uitgewist. In de overlevering wordt hij alleen nog herinnerd als speler van Barcelona en van het Nederlands elftal. Als bondscoach idem dito.
Misschien wacht een nieuwe injectie van Hollanditis als Oranje volgend jaar op het EK ouderwets schittert. De kans zit erin. Na een moeizaam begin in de kwalificatieronde is het Nederlands elftal doorgegroeid tot outsider. Koeman is het scharnier in de aflossing met jonge spelers als De Ligt, Malen, Memphis, De Jong… Jongens met baarden.
AGOVV gold als een opleidingsinstituut met renommé
Of het volgend jaar tot een furieuze Oranje-hype komt, valt echter nog af te wachten. Veel krediet is verspeeld in de laatste tegenvallende jaren zonder eindtoernooien.
Meer over het Nederlands elftal: Hoe Oranje de Nokia van het voetbal werd
De speler die in de Belgische competitie wekelijks tot de uitblinkers behoort, is Rode Duivel Nacer Chadli. Anderlecht huurt hem van AS Monaco. Voordien was hij jarenlang smaakmaker bij de Spurs. Weinigen weten nog dat Chadli is opgeleid bij AGOVV Apeldoorn waar hij aanvankelijk onder de schuilnaam Kaliffe speelde, omdat technisch directeur Ted van Leeuwen bang was dat het talent zou worden gekaapt. Bij hetzelfde AGOVV werd ook de Belg Dries Mertens volwassen. AGOVV gold als een opleidingsinstituut met renommé.
Beschaafder dan Nacer Chadli kom je ze in de polder niet tegen
Chadli is een stille, verlegen moslim, maar als flankspeler dodelijk efficiënt. Hij heeft de meeste doelpunten voor het zieke Anderlecht gescoord en is de maestro van de assists. AGOVV Apeldoorn is van grote betekenis geweest voor het internationale voetbal. De club verdient een groots eerbetoon. Pikant: beschaafder dan Nacer Chadli kom je ze in de polder niet tegen. Hij durft nauwelijks te juichen.
Lees ook de column van Hugo Camps over Frenkie de Jong: De ontwrichtende kracht van Frenkie
Kickboksers Rico Verhoeven en Badr Hari stonden tegenover elkaar op een persconferentie waar hun gevecht van 21 december officieel werd aangekondigd. De twee kemphanen voldeden aan het gebruikelijke ritueel van intimidatie en provocatie. Teksten als ‘He can go fuck himself’ vlogen over tafel, vergezeld door de nodige grimassen van kannibalisme. Show uit de oude doos.
De schoonheid van kickboksen ontgaat me
Voor een aantal Nederlanders zijn Verhoeven en Hari helden. Ze dwepen met het zogeheten gevecht van de eeuw. De schoonheid van kickboksen ontgaat me. Het is een soort boerenkrijg met kaviaar. Meer kermisattractie dan sport. De liefhebbers willen bloed zien. In het voetbal was er ooit ook de kreet ‘Bloed aan de paal’, maar die primitieve woede is nu uitgestorven.
Kickboksen is een stedelijke sport die refereert aan weddenschappen in achterbuurten. De televisie heeft er gala van gemaakt: close-ups van boeventronies in smoking die dineren met het mes op tafel. De Rico & Badr Show is een lucratief anachronisme.