Het proces-Wilders: één lange blundertocht

Het OM en het ministerie van Justitie en Veiligheid kregen in ruim vier jaar tijd de onderste steen in het MH17-dossier niet boven. In die periode hadden ze ook hun handen vol aan de vervolging van Geert Wilders, schrijft Philip van Tijn. Kennelijk kwam niet alleen de PVV-leider, maar ook het apparaat van Justitie niet aan zijn kerntaken toe.

Afgelopen zondag was het precies 2.000 dagen geleden dat Geert Wilders zijn retorische vraag over Minder Marokkanen stelde. Terwijl we tegenwoordig elk jubileum vieren of herdenken, is deze mijlpaal ongemerkt voorbij gegaan. Nou ja, ongemerkt is het woord niet; de mijlpaal is als mijlpaal niet herdacht, maar ‘de zaak Wilders’ beleeft juist in deze dagen een nieuw dieptepunt.

En precies op dag 2.000 werden dan eindelijk de stukken openbaar waarom Wilders’ advocaten – het echtpaar Knoops – al heel lang hadden gevraagd. Het had al heel veel moeite gekost om documenten van het ministerie van Justitie en Veiligheid openbaar te doen maken, maar helaas: de essentiële passages waren weggelakt.

En pas afgelopen zondag kon het ministerie er niet langer aan ontkomen de ongecensureerde stukken (dat hopen we tenminste – zekerheden bestaan niet meer) aan de openbaarheid prijs te geven. De eerder weggelakte passages lieten zien dat de zaak-Wilders niet onopgemerkt aan de ambtelijke top van het ministerie voorbij is gegaan. We kunnen nu kennisnemen van interessante e-mailwisselingen tussen ambtenaren van Justitie en Veiligheid en tussen die topambtenaren en het Openbaar Ministerie (OM), waarin adviezen staan hoe het OM tot een adequate vervolging van Wilders kan komen.