Wat Julian Assange wil zeggen met zijn kluizenaarsbaard

In het juridische gevecht dat hem de komende jaren staat te wachten, zal het actuele imago van de opgepakte voortvluchtige Assange meer sympathie opleveren dan dat van zelfverzekerde whizzkid, schrijft Robbert de Witt.

Nog maar net bevrijd uit zijn zelfverkozen gevangenschap in de ambassade van Ecuador, kan Julian Assange, oprichter van klokkenluidersorganisatie WikiLeaks, zich opmaken voor een nieuwe periode van opsluiting. Een Britse rechter veroordeelde hem tot vijftig weken cel, omdat hij zich heeft onttrokken aan een uitleveringsverzoek.

In Zweden hebben verscheidene vrouwen hem beschuldigd van seksueel wangedrag. Assange – en zijn schare verdedigers – vreesden dat Zweden hem vervolgens zou uitleveren aan de Verenigde Staten. De Amerikaanse justitie wil hem vervolgen voor zijn vermeende rol bij het stelen van militaire geheimen door soldaat Chelsea Manning.

Assange en WikiLeaks verdelen de publieke meningen nog net zozeer als toen zij rond 2010 explosieve informatie naar buiten brachten. Is Assange een held van het vrije woord omdat door zijn werk misstanden aan het licht kwamen? Of is hij een anti-Amerikaanse activist die wel erg selectief te werk gaat en bovendien mensenlevens in gevaar bracht door ook diplomatieke bronnen zonder enige consideratie te openbaren?

Zwijgzaam gedrag en mysterieus uiterlijk

Appearance is everything, luidt een Amerikaans gezegde: alles draait om uiterlijk. Hoe Assange zichzelf presenteert aan de buitenwereld, speelt een rol in deze discussie.