De terreuraanslag in een moskee in het Nieuw-Zeelandse Christchurch is afschuwelijk, schrijft Afshin Ellian. Het aanvallen van een gebedshuis, al jaren aan de orde van de dag in de islamitische wereld, is een van de gevaarlijkste en meest verwerpelijke daden die er zijn.
De veiligheid van kerken, synagogen en nu ook van een moskee is niet langer vanzelfsprekend. In 2015 viel Dylann Roof een kerkelijke bijeenkomst aan. Daarbij vielen negen doden. Hij viel ze aan, omdat ze tot de Afro-Amerikaanse gemeenschap behoren. Op 28 oktober 2018 viel weer een Amerikaanse racist, pro-nazi, in de stad Pittsburgh de oudste Amerikaanse synagoge aan: ‘Alle Joden moeten dood!’ Er kwamen in de Tree of Life elf mensen om het leven.
Al deze aanslagen werden gepleegd door een lone wolf
Afshin Ellian
Prof. mr. dr. Afshin Ellian (Teheran, 1966) is hoogleraar encyclopedie van de rechtswetenschap en wetenschappelijk directeur van het Instituut voor Metajuridica aan de rechtenfaculteit van de Universiteit Leiden. Hij schrijft wekelijks onder meer over de idealen en vrijheden van de westerse cultuur.
En op 15 maart 2019 kwamen in twee moskeeën in de stad Christchurch 50 mensen om het leven. Een Australische racist viel de gelovigen tijdens het vrijdaggebed aan, omdat ze tot de moslimgemeenschap van Nieuw-Zeeland behoren.
Al deze misdadige terroristische aanslagen werden gepleegd door een lone wolf, ofwel een terrorist die in volledige isolatie en eenzaamheid handelt. Zij zijn moeilijk te traceren door de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Hier zien we drie gemeenschappelijke kenmerken bij dit soort aanslagen: racisme, lone wolf, en landen waar te veel wapens legaal en illegaal beschikbaar zijn. Dat moet de politici in Australië, Amerika, Nieuw-Zeeland en Canada toch te denken geven.
Daders van aanslagen als deze zijn uit op een burgeroorlog in het Westen
Wat dit soort geweld gevaarlijk maakt, is het gekozen doelwit en de manier waarop de aanslag wordt gepleegd. De 28-jarige terrorist, Brenton Tarrant, die in Nieuw-Zeeland een bloedbad aanrichtte, koos, zoals dat uit zijn eigen manifest blijkt, bewust voor het doodschieten van moslims en niet voor het gebruik van een bom, om de impact daarvan te vergroten. Het leek op een computergame. Tarrant executeert een voor een de aanwezige onschuldige burgers. Dit kan onder bepaalde omstandigheden een explosie van emoties veroorzaken, die in sommige steden tot inter-etnische conflicten zou kunnen leiden. Dat is wat zij willen: een burgeroorlog in het Westen.
Lees terug: Dit weten we over de aanslagen in Nieuw-Zeeland
Ook het gekozen doel is gevaarlijk. Al in de Oudheid wist men, dat men moet afblijven van andermans tempels. De tempel van Apollo Patroös in Athene werd in 480 v.Chr. bij de invasie van Perzen in brand gestoken. De wijze mannen destijds waarschuwden militairen dat dit niet moet gebeuren. Ook later werden in de literatuur de koning en zijn generaals gekritiseerd voor deze afschuwelijke daad. Ook het Westen kent na de godsdienstoorlogen het uitgangspunt dat de waardigheid en veiligheid van de legale gebedshuizen niet mogen worden geschonden. Nazi’s vernietigden daarentegen welbewust synagogen.
Brenton Tarrant is anders dan zijn voorgangers. Anders Breivik, de terrorist uit Noorwegen, leed aan een soort psychische stoornis en vooral narcisme. Hij werd bevangen door grootheidswaanzin. Zo reeg hij in zijn manifest (1.500 pagina’s) allerlei onsamenhangende citaten van Karl Popper tot paus Benedictus aan elkaar. Hij viel de overheid en sociaal-democraten aan. Een afschuwelijke misdaad! Maar met Breivik werd een nieuwe sfeer gecreëerd voor ontspoorde jongeren die niet langer in democratische instituties geloven. Daarin ligt de betekenis van Breiviks misdaad besloten: de aankondiging van een revolutie met terreur.
Dader had niet dezelfde grootheidswaanzin als Breivik
Brenton Tarrant zet de revolutionaire terreur van Breivik voort. Zijn manifest getuigt niet van iemand die aan grootheidswaanzin lijdt. Het is een doordachte tekst. Zie hier een passage van zijn interview met zichzelf:
Did you carry out the attack for fame?
No, carrying out an attack for fame would be laughable. After all who can remember the name of the attackers in the September 11 attack in New York? How about the attack on the pentagon? The attackers in the plane that crashed into the field on the same day? I will be forgotten quickly. Which I do not mind. After all I am a private and mostly introverted person. But the aftershock from my actions will ripple for years to come, driving political and social discourse, creating the atmosphere or fear and change that is required.
Elsevier Weekblad-freelancer Nikki Sterkenburg deelde op twitter een analyse van de denkbeelden van het manifest van Tarrant. Bekijk die hier.
Zijn manifest kent drie belangrijke elementen: een oorzaakanalyse, een oplossingsanalyse en een verantwoordingsanalyse. Het is ook nog kort en bondig geschreven. In tegenstelling tot andere daders stelt hij zich niet als een bekrompen persoon voor. Hij bezocht verschillende landen. Hij schrijft juist op een empirische realistische wijze (dus geen hoogdravende onzin zoals we dat bij Breivik tegenkwamen). Dat maakt de tekst herkenbaar voor zijn lezers. Objectief, dus zonder de morele perspectieven, is zijn tekst niet overdreven emotioneel en haatdragend. Hij haat moslims, met uitzondering van Europese bekeerlingen, niet. Hij propageert evenmin de uitroeiing van alle moslims. Ze mogen zelfs in hun eigen land hun geluk zoeken:
Did/do you personally hate muslims?
A muslim man or woman living in their homelands? No.
A muslim man or woman choosing to invade our lands live on our soil and replace our people? Yes, I dislike them. The only muslim I truly hate is the convert, those from our own people that turn their backs on their heritage, turn their backs on their cultures, turn their back on their traditions and became blood traitors to their own race. These I hate.
In de islamitische wereld voortdurend aanslagen op moskeeën
Dit is een andere dreiging dan het wereldwijde islamitische terrorisme. De hypocrisie bij moslims die in Nederland en elders geëmotioneerd raakten door deze terroristische aanslag, is onthutsend. Er zijn talloze moskeeën en moskeegangers in brand gestoken en gedood in de islamitische wereld: in Afghanistan in 2017 eiste een aanslag op een sjiitische moskee in de Afghaanse hoofdstad Kabul ruim zeventig levens.
Ook in Irak, Syrië, Pakistan en Egypte werden aanslagen gepleegd op moskeeën. Het waren dus de radicale moslims zelf die de onschendbaarheid van een gebedshuis teniet hebben gedaan. Stop dus met krokodillentranen.
Blijf met je poten af van gebedshuizen, waar dan ook.
Morgen ga ik de tekst van Brenton Tarrant nader analyseren.