Turkse weekendscholen? Prima idee, zegt Philip van Tijn met een knipoog. Hij helpt een handje door de eerste les over de geschiedenis van Turkije alvast in deze blog op papier te zetten.
Er is nogal wat beroering ontstaan over het plan tot oprichting van Turkse weekendscholen in Nederland. Het kabinet heeft natuurlijk gereageerd zoals een kabinet altijd reageert: het laat een onafhankelijk onderzoek uitvoeren. In de publieke opinie heeft de mogelijkheid van weekendscholen met politieke en culturele beïnvloeding overwegend tot negatieve reacties geleid.
Philip van Tijn
Philip van Tijn is bestuurder, toezichthouder en adviseur. Hij schrijft wekelijks op zondag een blog over de acutualiteit.
Waarom? Er wonen bijna zeven miljoen Turken in Europese landen (vooral in Duitsland, Nederland, België en Oostenrijk). Het is goed dat de kinderen van Turkse afkomst wat meer over hun land van herkomst weten.
Als altijd ben ik graag behulpzaam met een basisles, die voor iedere leerkracht het uitgangspunt is. Turken zijn gewend aan deze methode: de organisatie Diyanet verspreidt in de hele wereld de teksten zoals deze overal bijna letterlijk (moeten) worden uitgesproken door de imams.
Les 1: Het Ottomaanse Rijk: nooit verzadigd
“Daarmee beginnen we maar meteen, kinderen. Diyanet is ooit opgericht om aan te geven dat de islam ondergeschikt is aan de staat, aan het burgerlijk gezag. Dat was bijna honderd jaar geleden, in 1924, meteen na het afschaffen van het kalifaat. Dat woord kennen jullie natuurlijk: het kalifaat van Raqqa, waarmee het ook slecht is afgelopen.
Na 1924 werd Turkije een modern land, een seculier land, waar staat en religie streng gescheiden waren. Een land waar het verboden was uiterlijke religieuze kenmerken te tonen, ja, verboden om een hoofddoekje te dragen! Grappig he? Dat hadden jullie niet gedacht van het land van je ouders!
Meer over de Armeense genocide
En dat in een land waar 98 procent van de bevolking bij de islam hoorde. Dat was tien jaar daar voor nog maar 81 procent. Maar Grieken, Bulgaren en andere christenen werden na 1918 gedwongen het land te verlaten. Met de christelijke Armeniërs liep het anders: die werden afgeslacht, naar schatting tussen 800.000 en 2 miljoen.
In de hele wereld staat dat bekend als de Armeense genocide; alleen niet in Turkije. Daar gaan ze ervan uit dat door een rare samenloop een heleboel Armeniërs gelijktijdig zijn doodgegaan. Sommigen slaagden erin te vluchten, zoals de ouders van de beroemde Franse zanger Charles Aznavour, die eigenlijk Aznavourian heette. Grappig he, hoe raar het kan lopen. Zonder die massamoord was Aznavour misschien helemaal niet beroemd geworden!
Ottomaanse Rijk was een tikje groter
Trouwens, er is heel wat gemoord in ons dierbare vaderland in de loop der eeuwen. Eigenlijk heet dat Anatolië en pas na de invallen in de dertiende eeuw van de Turken – die in feite tot de Aziatische Mongolen hoorden – werd het geleidelijk Turkije genoemd. En Turkije was de kern van het Ottomaanse Rijk, dat zich uitstrekte over heel Noord-Afrika, het Midden-Oosten en Zuidoost-Europa. Nu begrijpen jullie misschien waarom onze president, Recep Tayyip Erdogan, soms zo droevig kijkt: hij moet het doen met zo’n klein land van niet eens 1 miljoen vierkante kilometer en maar 80 miljoen inwoners.
Lees ook: Zo werkt de lange arme van Erdogan
Er is in dat Ottomaanse Rijk heel wat gevochten, want die sultans waren allemaal een rupsje-nooit-genoeg. Steeds maar weer landen veroveren en natuurlijk de islam verspreiden. Vooral de Osmaanse sultan Suleyman kon er wat van; die nam het op tegen keizer Karel V, die ook nog over Nederland en Spanje heerste. Daarom probeerde Willem van Oranje (een soort Nederlandse Erdogan) goede maatjes te worden met Suleyman, omdat ze allebei tegen Spanje waren. Ingewikkeld, he, maar dat is nou geschiedenis. Voor zo’n eerste les is het bijna genoeg.
Er wordt veel gejokt over ons geliefde Turkije
Ik wilde jullie nog even vertellen over de rol van Turkije in de twee wereldoorlogen van de twintigste eeuw. In de Eerste Wereldoorlog sloot ons land zich aan bij Duitsland en Oostenrijk, maar dat was niet zo handig, want die verloren en hun vijanden namen het grootste deel van ons land af. Ons trotse Ottomaanse Rijk, niet meer op z’n grootst, maar toch heel wat.
Er kwam toen een nieuwe bloeiperiode onder Atatürk, die Turkije maakte tot een modern, anti-godsdienstig land. Hij is bijna een eeuw als een held beschouwd, tot de komst van Erdogan, die een veel groter staatsman is. En nu zien we pas wat Kemal Atatürk allemaal fout heeft gedaan!
En in de Tweede Wereldoorlog bleef ons Turkije neutraal, totdat het in februari 1945 Duitsland de oorlog verklaarde. Slim he, na die ervaring van 1918, om pas te kiezen als de oorlog bijna is afgelopen!
En nog even over Erdogan
Tot slot van deze eerste les nog even iets over het heden.
Daarover kan ik kort zijn. De president beschikt over alle macht; hij is gekozen in 2014 met 51 procent, al blijven onze vijanden volhouden dat zijn AK-partij fraude heeft gepleegd bij de verkiezingen. Dat zijn dezelfde vijanden die hem en zijn familie van corruptie en zelfverrijking beschuldigen, dus dan weet je het wel.
Erdogan heeft in een paar jaar veel goeds gedaan. De islam is weer heel belangrijk, het hoofddoekje is, zoals jullie weten, helemaal terug, hij heeft de oorlog weer verklaard aan de Koerden. Er zitten meer journalisten in de gevangenis dan in Iran of China, omdat ze het terrorisme verheerlijkten of de islam beledigden, en bijna alle legerofficieren zijn gevangen omdat zij hebben meegedaan aan de opstand tegen Erdogan, die door goddelijk ingrijpen is verijdeld.
Het gaat heel goed in Turkije. Het Europese Hof heeft in tien jaar 1.600 arresten tegen ons land uitgevaardigd wegens schendingen van mensenrechten, de economie holt achteruit en het aanzien in de beschaafde wereld is erg gedaald. Maar wat ik nu zeg, is allemaal roddel, dat begrijpen jullie wel.
Maar dankzij de weekendscholen kunnen jullie te weten komen hoe het allemaal echt zit, gewoon de waarheid die ook wel eens mag worden gezegd.”