Een enkele keer gebeurt er te midden van alle treurigheid en narigheid in de wereld iets waarvan je ineens blij wordt, schrijft Philip van Tijn.
Zaterdag landde op de luchthaven van Toronto Rahaf Mohammed al-Qunun, welkom geheten door Chrystia Freeland, de Canadese minister van Buitenlandse Zaken. Al-Qunun werd een week geleden van het ene op het andere moment wereldnieuws.
Deze 18-jarige Saudische was op de vlucht van Kuweit naar Australië, maar strandde op de luchthaven van Bangkok. Omdat haar papieren niet klopten, zeiden de Thaise autoriteiten aanvankelijk, maar al gauw werd duidelijk dat het oliemachtige Saudi-Arabië achter de schermen stevige druk uitoefende. Want het meisje was ontsnapt aan haar land en familie; door haar familie werd ze mishandeld (werd door de Saudiërs ontkend, maar dat zal wel samenhangen met het hanteren van verschillende definities) en ook had ze haar geloof afgezworen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dat laatste werd niet ontkend en dat geldt ongeveer als zwaarste misdrijf in dat land, afgemeten aan de straf die er op staat: de doodstraf. Een vrouw die haar familie verlaat, verdient trouwens ook de doodstraf; dat is een gevalletje eerwraak. Het heeft ook wel iets positiefs, dat we dankzij Saudi-Arabië, de Taliban, IS en nog wat landen en instellingen, weten hoe de Middeleeuwen eruitzagen.
Rijk geworden nomadische stammen
Al-Qunun werd door de internationale media meteen omschreven als behorend tot een vooraanstaande familie. Maar dat is logisch: een eeuw geleden bestond de bevolking van Saudi-Arabië uit rondtrekkende analfabetische stammen die per definitie alle vooraanstaand waren. Er was continue stammenstrijd die uiteindelijk werd beslist in het voordeel van het Huis van Saud dat sindsdien als een absolute monarchie regeert.
Lees ook het portret van de kroonprins van Saudi-Arabië: De twee gezichten van Bin Salman
Toch worden de Saudiërs naar de ogen gekeken want ja, die olie. Dat verklaarde vermoedelijk die aanvankelijk terughoudende reactie van de Thai, die vastbesloten leken de dappere Saudische terug te sturen. Maar ineens veranderde hun houding, vermoedelijk omdat ze zich realiseerden dat de kans groot was dat al-Qunun na terugkeer bij haar liefhebbende familie vermoord zou worden. En zij realiseerden zich ook dat een continue guerrilla-oorlog woedt in het zuiden van Thailand, waar een moslim-minderheid de onafhankelijkheid probeert te bevechten van het overwegend boeddhistische Thailand. We zouden ons van die Saudi’s niets hoeven aantrekken, ware het niet dat ze machtig werden doordat zij de heilige plaatsen van de islam goeddeels beheren en omdat sinds 1932 de olie uit de grond spuit zoals water uit de kraan. Met de miljarden die daar als vanzelf uit voortkomen, hebben ze vooral religieuze machtspolitiek bedreven en zijn ze al jaren bezig het wahabisme, de meest conservatieve islam, over de wereld te verspreiden. Daarvan moet de hele wereld, ook wij, dagelijks de lasten dragen
Mobieltje als wapen
Al-Qunun had inmiddels ook het hare gedaan. Via haar mobieltje deed ze de wereld in een video die meteen viral ging haar verslag, vroeg de wereld om steun en barricadeerde zich in een hotelkamer op de luchthaven. Ook die foto ging de wereld over.
Dit kan zij onmogelijk gedaan hebben zonder dat de Thaise autoriteiten heel wat oogjes dichtknepen. Boekdelen spreekt ook een foto waarop zij staat te midden van een groep Thaise opperofficieren met indrukwekkend veel tressen en onderscheidingen. De Thai vormen een trots volk, nooit gekoloniseerd, die zich niet gauw iets door anderen laten opleggen en niet gauw bang zijn. Misschien een aardig rolmodel voor sommige westerse democratieën.
Als vluchteling naar Canada
En nu is zij dus met alle egards als officiële VN-vluchteling in Canada ontvangen en is zij voor velen het voorbeeld van dapperheid en eigenzinnigheid. Eind goed, al goed dus? Ik betwijfel het. De Saudische arm is lang, hun geduld groot en hun wraakzucht (ook al middeleeuws) tomeloos.
Bovendien komen nu de verhalen los van eerdere al-Qunussen, met wie het minder goed is afgelopen. En verwijlen onze gedachten bij al die Saudische vrouwen die ook dolgraag aan de Middeleeuwen willen ontsnappen. Net als in andere landen waar religieus fanatisme een belangrijke rol speelt. Niet toevallig is die religie altijd de islam.
Zou trouwens Nederland al-Qunus desgevraagd een verblijfsvergunning hebben gegeven? En stel dat, zou minister Stef Blok van Buitenlandse Zaken haar dan op Schiphol hebben verwelkomd met de woorden: ‘Een heel dappere nieuwe Nederlandse is gearriveerd in haar nieuwe thuisland.’? Of is die kans nu helemaal verkeken nu we van het gas af gaan?