Revoluties waarbij niks wordt bestormd en gesloopt, zijn maar half geslaagd, schrijft Gertjan van Schoonhoven. De symbolen van het gehate ancien regime omver trekken en vernietigen: dat is het ware revolutionaire werk. Zal het de Nederlandse kolencentrales ook zo vergaan?
De Calvinisten hadden hun Beeldenstorm, de Taliban hun Boeddha-beelden van Bamyan. In het Oost-Europa van 1989 vielen de Muur én de Lenin-beelden. In het bevrijde Irak werd Saddam Hoessein van zijn sokkel getrokken. Enzovoorts, enzovoorts. De ware revolutie is niet compleet zonder symbolische afrekening met het oude.
Transitie is revolutie: kleurenleer en symbolen van goed en kwaad
Met de energietransitie – van ‘zwart’ naar ‘groen’ – zal het niet veel anders gaan. Want het heet wel braaf en vredig een ‘transitie’, maar het heeft toch echt veel weg van een ware revolutie. Met utopische vergezichten en wenkende technologische hoogstandjes. Met mythische kleurenleer voor het goede (‘groen’) en voor het slechte (‘zwart’). Met echte symbolen van het slechte ook (Shell, kolen, gas) en van het goede (windmolens, zonnepanelen, warmtepomp).
Uit de nieuwe Elsevier Weekblad: Urgenda-vonnis schept slecht klimaat voor kolencentrales
Vernietiging van het oude was er tot nu nog niet echt bij, maar de kans is groot dat daar verandering in komt. Het kabinet-Rutte staat in 2019 namelijk voor de lastige taak om te bepalen hoe het ’t zogeheten Urgenda-vonnis gaat uitvoeren: eind 2020 minimaal 25 procent minder uitstoot van CO2 dan in 1990.
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?