Goed idee van Sander Dekker (VVD), minister voor Rechtsbescherming, om verdachten van zware gewelds- of zedendelicten verplicht te laten verschijnen in de rechtszaal als slachtoffers gebruikmaken van hun spreekrecht. Afgelopen dinsdag zag ik bij de rechtszaak tegen de verdachten van de ‘vergismoord’ op de 31-jarige Djordy Latumahina hoe loodzwaar zo’n proces is voor slachtoffers.
In de hal voor de rechtszaal waar de zaak tegen de verdachten van de ‘vergismoord’ op Djordy Latumahina dient, is een aparte ruimte ingericht waar zijn nabestaanden zich tussen de bedrijven door kunnen terugtrekken. Voor aanvang zie ik Cherrisha – de beeldschone vriendin van Djordy die zelf bij de aanslag zwaargewond raakte – haar moeder, en de ouders van Djordy. Voor de ruimte staan hun advocaten Yehudi Moszkowicz en Richard Korver. Haar vader staat in de hal. Iets verderop zitten de beste vrienden van Djordy en Cherrisha. Hun gezichten staan gespannen: ze weten dat de ‘blanke schutter’ straks voor het eerst aanwezig zal zijn.
Lees de reconstructie van Gerlof Leistra: de vergismoord op Djordy, DJ zonder vijanden
De nabestaanden kijken zwijgend toe als de man door het middenpad wordt aangevoerd en een meter of vijf voor hen plaatsneemt in de verdachtenbank. Van de zeven verdachten zijn er maar drie aanwezig. De anderen blijven liever in hun cel. Dat mag, maar getuigt van weinig respect voor de nabestaanden.
Indrukwekkend overzicht van gedrag verdachten
Het Openbaar Ministerie presenteert een indrukwekkend overzicht van de reisbewegingen en de telecomgegevens van de verdachten in de week voor de liquidatie van Djordy. Het beeld beklijft van een nauwgezet voorbereide actie. De vermeende blanke schutter ontkent in alle toonaarden en vindt het een ‘poppenkast’. Geen woord van medeleven voor de nabestaanden.
Af en toe kijk ik opzij naar Cherrisha en haar (schoon)ouders. Ik zie hoe ze hun emoties voor zich houden en besef hoe zwaar ze dat moet vallen. Voor de ogen van Cherrisha is Djordy doorzeefd. Hun tweejarige dochtertje River zat op de achterbank van de auto.
Veilige omgeving voor vriendin Cherrisha
Cherrisha en haar schoonouders zullen komende maand bij de inhoudelijke behandeling van de zaak gebruikmaken van hun spreekrecht. Haar schoonouders doen dat in de rechtszaal. Cherrisha neemt haar verhaal liever op in een veilige omgeving. De opnamen zullen in de rechtszaal worden afgespeeld. Daar gaf de voorzitter van de rechtbank dinsdag toestemming voor.
Die beslissing sluit naadloos aan bij de opvattingen van minister Dekker. Vandaag – nota bene de Europese Dag van het Slachtoffer – stuurde hij zijn Meerjarenagenda slachtofferbeleid naar de Tweede Kamer. Daarin schrijft hij: ‘Voor slachtoffers die de (fysieke) confrontatie met de verdachte willen vermijden, zullen passende maatregelen worden getroffen rond de zitting.’
De opstelling van de nabestaanden tijdens de rechtszitting is waardig. Hun verhalen zullen straks diepe indruk maken: recht uit het hart. Om Djordy recht te doen en te verwoorden wat zijn dood voor hen betekent. Goed dat die inbreng mogelijk is.
In de hal vertelt Cherrisha’s vader Martino – beroepsmuzikant – enthousiast dat hij later dit jaar in Amsterdam een groot event wil organiseren tegen geweld. ‘Er zullen allemaal bekende namen optreden.’ Het is zijn manier om een vuist te maken. Jammer dat Djordy – een succesvolle dj, ondernemer en bovenal wervelende gezinsman – er zelf niet kan draaien. Iedereen had dat ‘Guus Geluk’ en zijn nabestaanden zo gegund. Hij stond altijd klaar voor anderen.