Het leek alsof het verbod op elektrisch vissen (de zogeheten pulskorvisserij) dat het Europees Parlement deze week in grote meerderheid bleek te willen, uit de lucht kwam vallen. Maar zoals zo vaak bleek er een voorgeschiedenis van jaren aan vast te zitten.
Pulskorvisserij is een Nederlandse uitvinding, waarbij met elektrische schokjes de platvis van de bodem in de netten wordt gejaagd en niet langer met kettingen van de bodem wordt ‘geschraapt’. Volgens de voorstanders veel beter voor het milieu, voor de visstand en voor de portemonnee van de visser. Daar zijn ook wel indicaties voor, maar het grote onderzoek is nog maar net begonnen.
Het lijkt erop dat het Europees Parlement wel erg lichtvaardig en vroegtijdig heeft geoordeeld, maar dat is niet helemaal waar.
Alweer dertig jaar geleden begon de ontwikkeling in Nederland van de ‘pulskor’. Door de vissers gedragen, maar fors gestimuleerd door de Nederlandse overheid. Opeenvolgende ministers en staatssecretarissen kregen het voor elkaar dat ‘Brussel’ in de loop der jaren toestond dat steeds meer Nederlandse vissersboten met de pulskor werden uitgerust. En dat terwijl deze pulskor zich formeel nog steeds in de ‘experimenteerfase’ bevond en als ‘uitzondering’ gold. Intussen was vrijwel de hele Nederlandse (plat)vissersvloot overgegaan op dit elektrisch vissen.
Gezichtsverlies voor onze regering
Omdat dit goedkoper en effectiever is, beleefden onze vissers gouden tijden: lagere kosten en hogere opbrengsten. Daarmee maakten ze zich bij hun buitenlandse collega’s (die hun aandeel in de vangstquota steeds verder zagen afnemen) niet bemind en zo begon de lobby die afgelopen woensdag leidde tot het verbod. Een financiële ramp voor onze vissers en een fors gezichtsverlies voor onze regering.
De tegenstand kwam vooral van vooral Frankrijk en Denemarken. Frankrijk is natuurlijk wereldkampioen lobbyen en qua protectie van de eigen belangen in het heelal ongeëvenaard. De Fransen hadden ook gezorgd voor wetenschappelijke rapporten waaruit bleek dat niets schadelijker is voor het milieu dan pulskorvisserij: je houdt geen vis meer over. Ach, de wetenschap is soms erg rekbaar en de Fransen profiteerden dankbaar van het feit dat dit onderwerp de meeste europarlementariërs nagenoeg niets zegt. Iedere stem is er een.
Het was dus een ongelijke strijd, waarbij de geleerden het er niet over eens zijn of onze regering deze stemming heeft onderschat, hetzij uit onachtzaamheid hetzij uit arrogantie. Dat laatste is niet ondenkbaar; Nederland is niet zelden ‘gekke Henkie’ in Europa, zoals PVV-leider Geert Wilders en anderen plegen te zeggen. Toch weet de Hollandse koopman er ook vaak de boter uit te braden. De pulsvisserij lijkt zo’n geval.
Wilt u op de hoogte blijven van de laatste berichten en opinies op de nieuwssite van Elsevier Weekblad, meld u dan nu aan voor onze nieuwsbrieven >
Carola Schouten is ons geheime wapen
Alle hoop is nog niet verloren. De Europese Commissie leek in elk geval tot voor kort het Nederlandse standpunt te delen, deskundigen zullen worden aangevoerd en we zetten natuurlijk ons geheime wapen in: minister Carola Schouten. Zij is vastberaden en bescheiden ineen, en beschikt over een forse gunfactor.
Intussen is het land van de Concorde en de TGV door zijn protectionisme de vijand van de innovatie aan het worden. Al zou het mij niet verbazen als die Fransen in stilte bezig zijn aan de massale bouw van ‘pulskorvissersboten’. Om als een totale verrassing in een nacht met een immense vloot de Noordzee leeg te vissen.