De New York Times doet er minder opgewonden over dan de Volkskrant en Nieuwsuur, maar brengt het nieuws wel op zijn website: ‘Nederlandse inlichtingendienst bespioneerde Russische hackers.’ Bravo voor de spionnen in Zoetermeer.
Als het klopt dat ze in de zomer van 2014 de computernetwerken van ‘Cozy Bear’ aan het Rode Plein in Moskou binnendrongen en misschien wel tweeënhalf jaar die digitale duivelskunstenaars van Vladimir Poetin schaduwden via een lekkende veiligheidscamera, dan is dat een knap stukje vakwerk.
Zoetermeer kon de Amerikaanse FBI tippen over de manier waarop vanuit Moskou de bestanden van de Democratische Partij in Washington werden gehackt en de presidentsverkiezingen werden beïnvloed. Cruciale informatie, waarvoor Nederland beloond werd of zal worden met andere inlichtingen. Misschien wel over de toedracht van de MH17 crash.
Meer vlijmscherpe opinie van Elsevier Weekblad?
Miljarden voor Palestijnen houden ellende in stand, schrijft Robbert de Witt >
Het verklaart in ieder geval waarom precies een jaar geleden PvdA-minister Ronald Plasterk van Binnenlandse Zaken besloot géén stemmachines in te zetten bij de Tweede Kamerverkiezingen. Alle stemmen moesten met de hand worden geteld. Plasterks mensen wisten namelijk precies hoe de lange arm van Moskou in het digitale tijdperk te werk ging en wellicht waren ze ook benauwd dat ‘Cozy Bear’ nog even wraak zou nemen op dat postzegellandje aan de Noordzee.
Deze bravoure moeten we met wantrouwen blijven volgen
Het is voor iedereen aardig om te weten hoe de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de specialisten van de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) dit kunstje hebben geflikt. Behalve natuurlijk voor die diensten zelf, want de details over een contraspionage-operatie mogen nooit naar buiten komen. Dat is meteen ook een reden om de bravoure met enig wantrouwen te blijven volgen.
In de inlichtingenwereld draait het om infiltratie en misleiding. Als het niet lukt te infiltreren, beginnen spionnen van lieverlee met het misleiden van hun tegenstanders. Lukt het infiltreren wél, dan zwijgen ze als het graf, want je tegenstander mag nooit weten hoe perfect of imperfect je methoden zijn.
Idee van Big Brother is beklemmend
Binnenkort heeft – tegelijk met de gemeenteraadsverkiezingen – een referendum plaats over de nieuwe Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten. Die wet stelt AIVD en MIVD in staat gebruik te maken van moderne ict-technologie. Tegenstanders van de wet schetsen het beeld van een surveillance-staat die iedere willekeurige burger in de gaten houdt.
En inderdaad past hier voorzichtigheid, want als die dekselse spionagenerds in Zoetermeer digitaal rondscharrelen bij het Kremlin, kunnen ze ook hier wel ontdekken welke zogenaamd brave burgers hier de belastingdienst tillen, een affaire beginnen met de buurvrouw of ten onrechte gestolen ski’s declareren bij de reisverzekering. Het idee van zo’n Big Brother-staat is beklemmend.
Maar het gezond verstand zegt dat ze daar in Zoetermeer de handen vol hebben aan het bespieden van Cosy Bear-achtige hackers en gevaarlijke reli-extremisten. Vandaar dat het voor die geheime diensten toch ook wel weer nuttig is dat hun operatie nu in volle glorie op straat ligt.