Alle fundamentalistische moslims moeten categorisch worden uitgesloten van het asielrecht of welke vorm van migratie dan ook, schrijft Afshin Ellian.
De islam is de religie van vrede. Ook plegers van jihadistische aanslagen geloven dat de islam de religie van vrede is. De post-aanslagrituelen voltrekken zich razendsnel. In het Oosten vieren de jihadisten hun succes. Ze zijn dolgelukkig. De aanslag motiveert anderen om door te gaan met de voorbereiding van de nieuwe aanslagen.
In het Westen zijn er twee type reacties in het kader van post-aanslagrituelen. Natuurlijk wordt weer beweerd dat de aanslag niet met de islam te maken heeft. Daarna zijn er de deskundigen die ons ernstig waarschuwen voor de gevolgen van de aanslag: de terrorist wil dat we de islam en moslims gaan kritiseren en wantrouwen. Dus moeten we van deze groep westerlingen vooral doorgaan met teddyberen verzamelen en kaarsen aansteken bij de plek van een aanslag. We mogen ons niet kritisch uiten over de ideologie en gemeenschap van jihadisten.
[tweet_box design=”box_04″ float=”right” width=”40%”]De achilleshiel van de terrorismebestrijding is de migratie uit de islamitische landen[/tweet_box]
Maar ik laat de post-aanslagrituelen aan de Europese staatsomroepen en quasi-deskundigen over. Wij moeten de gebeurtenissen kritisch analyseren.
Zelfontbranders en jihadgangers
Er waren tot nu toe twee groepen daders. De eenvoudige geesten die we als zelfontbranders mogen beschouwen. Het zijn individuen die snel radicaliseren en daarna nemen ze de beslissing om als soldaat van het kalifaat met alle mogelijke en beschikbare middelen de westerlingen in het Westen aan te vallen.
Bij deze daders heeft de propaganda van de Islamitische Staat (IS) zijn werk gedaan. Er zijn diverse aanslagen gepleegd door dit type jihadisten: in Duitsland, Frankrijk, Zweden et cetera. In Amerika pleegde een Amerikaan van de Afghaanse afkomst als zelfontbrander een aanslag op een homobar in Orlando (2016). Daarbij kwamen vijftig burgers om het leven.
De tweede soort aanslagen is gepleegd door een combinatie van jihadgangers (Syriëgangers, Afghanistangangers, Jemengangers enzovoort) en hun handlangers in een bepaald land. Daarbij kunnen we denken aan de aanslagen op de redactie van het Franse satirische blad Charlie Hebdo, het muziekcentrum Bataclan (Parijs november 2015), en de aanslagen in Brussel (maart 2016). De meeste leden van deze groepen waren min of meer bekend bij de inlichtingen- en veiligheidsdiensten.
En nu: de totaal onbekende Europese jihadisten
En nu zien we een nieuwe groep: de totaal onbekende Europese jihadisten. Deze jihadisten zijn getraind en voorbereid voor operaties in het Westen: het werven van inlichtingen, voorbereiden van aanslagen en vormen van groepen.
Vader terrorist Abedi ontkent schuld zoon: ‘Zo zijn wij niet’
De dader van Manchester, Salman Abedi, valt onder deze categorie. Hij was niet bekend bij de inlichtingendiensten. Zelfs de Amerikaanse diensten kenden hem niet. Daarom rijst de vraag of we echt niet konden weten wie hij en zijn familie waren. Waren de westerse inlichtingendiensten, Groot-Brittannië voorop, niet in staat om Salman Abedi als jihadist aan te merken? Het antwoord op deze vraag is cruciaal voor onze veiligheid en de politieke strategie die daarbij hoort.
Werkte Salmans vader voor de Britten in strijd tegen Khadaffi?
Ramadan Abedi vluchtte in de jaren negentig van de vorige eeuw uit Libië en vroeg asiel aan in Groot-Brittannië. Hij behoorde tot de vijanden van de Libische dictator Khaddafi. Met de beperkte informatie die nu in de Britse media verschijnt, mogen we met hypothese werken dat Abedi tot een splintergroepering van de Libische Moslimbroederschap behoorde.
Ramadan was ook een muezzin (oproeper van het gebed) in een moskee in Manchester. Hij is een fundamentalistische man, een baardman. En omdat in Europa alle netwerken van salafisten, moslimbroeders en andere radicale moslims zijn toegestaan, kon hij vrijelijk ook zijn kinderen als fundamentalist opvoeden. De meeste Europese landen vangen nu op dezelfde wijze de gevluchte Syriërs op.
Meer nieuws, elke dag in je inbox? Meld je aan voor onze nieuwsbrief >>
De toenmalige premier van Groot-Brittannië, David Cameron, was in 2011 vastbesloten om samen met zijn Franse collega president Nicolas Sarkozy de Libische dictator Khaddafi ten val te brengen. Ze vormden een coalitie in het Westen om een regimeverandering te bewerkstelligen in Libië. Hier rijst een legitieme vraag of vader Abedi indertijd door de Britten werd ingezet in de strijd tegen Khaddafi. Dat weten we nu niet. De Britse regering heeft de arrestatie van een aantal leden van de jihadfamilie in Libië ingelast: vader (Ramadan Abedi), broer Hashem en een aantal andere familieleden.
Asiel is achilleshiel van terrorismebestrijding
De achilleshiel van de terrorismebestrijding is de migratie uit de islamitische landen. Volgens de wetten van alle Europese landen en de internationale verdragen moeten alle asielzoekers ongeacht hun opvattingen of organisatorische verbanden worden toegelaten. Alle salafisten en moslimbroeders kunnen ongemoeid asiel aanvragen in Europa. Na enkele jaren mogen ze een Europese nationaliteit aanvragen.
Niemand vraagt zich af waarom de Europese landen hun ideologische en bloeddorstige vijanden asiel moeten aanbieden. Eigenlijk moeten alle fundamentalistische moslims met hun organisaties zoals de Moslimbroederschap, en de salafistische netwerken, categorisch worden uitgesloten van het asielrecht of welke vorm van migratie dan ook.
Moslimfundamentalisten moeten worden uitgesloten van het asielrecht.