We kunnen ons de vraag stellen waarom Turken in Den Haag of Rotterdam, die wel toegang hebben tot niet-gecensureerde media de leugenachtige propaganda uit Ankara geloven. De verwarde geesten van het multiculturalisme zwijgen hierover.
Iedereen vraagt zich af hoe het nu verder moet met Turkije na de mislukte staatsgreep, en de reactie van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan. De propagandamachine van de Turkse regering verspreidt voortdurend onwaarheden over Europese landen, en de Verenigde Staten.
De Turkse regering beschuldigt Amerika zelfs van steun aan de coupplegers. In het land, en ook in de rest van het Midden-Oosten worden geruchten verspreid over de Amerikaanse rol in de mislukte coup, alsof het hier gaat om een Amerikaans plan. Ankara zegt evenwel bewijs te hebben voor dit soort bizarre beweringen, maar zoals altijd wordt dat bewijs helemaal niet geleverd.
Berichten gaan niet meer over coupplegers
Niemand ontkent dat de Turkse regering het recht heeft om de coupplegers te vervolgen. Het waren toch niet meer dan tientallen militairen. Maar de berichten die wij vanuit Turkije ontvangen, gaan helemaal niet meer over de coupplegers – die overigens allemaal al zijn gearresteerd. Ik hoop nu dat Turken in Nederland meelezen en er niet onmiddellijk toe overgaan om mij te veroordelen, zoals ze gewoonlijk doen. Hieronder zal ik een aantal krantenberichten van de voorbije dagen aanhalen.
‘In de jacht op Gülen-aanhangers ontslaat Turkije 27.424 werknemers in de onderwijssector. Onder meer 167 wetenschappers zijn ontslagen en 1.112 geestelijken zijn uit hun functie gezet.’ Wat hebben 167 topwetenschappers van doen met een staatsgreep? In de academische wereld zijn er grote zorgen over de repressieve maatregelen die de Turkse overheid neemt tegen de wetenschappers.
Dan nu de aanhoudingen: ‘Turkije heeft inmiddels meer dan 16.000 mensen aangehouden op verdenking van betrokkenheid bij de mislukte coup. Van nog eens 6.000 arrestanten is nog onduidelijk of ze formeel als verdachte zullen worden aangemerkt, maakte de Turkse minister van Justitie Bekir Bozdağ bekend. Een kleine 8.000 mogelijke betrokkenen zijn niet opgepakt, maar wel onderwerp van onderzoek.’ Ik kan hier geen touw aan vastknopen. Hoe kun je 6.000 mensen aanhouden, terwijl ze niet als verdachte kunnen worden aangemerkt? Beste Nederturk in Rotterdam of Den Haag, dit klopt toch niet?
Ten slotte nog een tussenbalans: ‘76.500 medewerkers Turkse overheid zijn geschorst of aangehouden. Volgens premier Binali Yildirim zijn zo’n 4.800 medewerkers van staatsinstellingen ontslagen. Onder hen zijn 3.000 militairen. De premier liet weten dat de beweging van Gülen een communicatienetwerk heeft waarbij 50.000 mensen zijn betrokken.’ Zoeken ze nog naar 50.000 mensen, terwijl ze al duizenden hebben aangehouden zonder een concrete verdenking? Het blijft mij verbazen dat miljoenen Turken dit soort leugens voor waar aannemen,
Massamanipulatie
Eigenlijk kunnen we onmogelijk verbaasd zijn. Een bewind dat de media al een aantal jaren stevig controleert, beschikt al over de noodzakelijke middelen om de massa te manipuleren. Toch kunnen we ons de vraag stellen waarom de Turken in Den Haag of Rotterdam, die wel toegang hebben tot niet-gecensureerde media de leugenachtige propaganda uit Ankara geloven. Hoe dit kan? Ze zijn fysiek in een vrij land, maar geestelijk zijn ze opgesloten in een despotische cultuur van wantrouwen.
Ze hebben geen wantrouwen tegenover de Turkse overheid, maar wantrouwen wel alles wat niet in lijn ligt met de Turkse overheidspropaganda. Let wel: het gaat hier niet om de eerste generatie van migranten, maar om de derde generatie, zij die in Nederland zijn geboren. Zij worden niet slecht behandeld door de Nederlandse overheid en de Nederlandse samenleving.
Meeste Turken geloven sprookjes
Turken met de Nederlandse nationaliteit zijn actief in alle politieke partijen. Ook in de Tweede Kamer zijn ze ruim vertegenwoordigd. Wat niet moet worden vergeten, is dat het hier nog steeds gaat om een minderheid. Ze weten precies hoe ze de informatie van een overheid kritisch moeten onderzoeken. Toch geloven de meeste Turken blindelings de sprookjes van de Turkse regering. De Nederlandse politieke partijen moeten zich langzamerhand zorgen gaan maken.
Lees ook dit artikel: Turkse minister Cavusoglu klaagt over EU: ‘Ze vernederen ons’
De multiculturalisten eisten een sterke relativering van de Nederlandse identiteit. Wie dat naliet, leefde volgens hen nog altijd in de antieke spruitjescultuur, of in gewone taal: achterlijk. De achterlijke Nederlander moest leren meegaan met de vaart der volkeren door te begrijpen dat hun identiteit een achterhaald fenomeen is in de multiculturele samenleving.
Maar deze verwarde geesten zwijgen nu over de houding van de Turken in de EU-landen. Turken manifesteren zich niet als multiculturele burgers met een gerelativeerde identiteit, maar ze handelen naar een sterk en onwrikbare identiteit, de Turkse identiteit welteverstaan. Nu een minderheid niet bereid is haar identiteit te relativeren en zich te conformeren aan de multiculturele eisen, horen we geen bezwaren meer van de multiculturalisten.
Jammerlijk een Wij en een Zij
Turken in Nederland geloven, net als de Turken in Turkije, dat hun identiteit onlosmakelijk is verbonden met de identiteit van de Turkse staat, en vooral met de regering van president Erdogan. De Turkse staat en Turkije vormen in deze visie een eenheid. Dit is eigenlijk het einde van de legitimiteit van de multicultureel ideologie, als de belangrijkste spelers bij de integratie immers niet bereid zijn om hun identiteit te relativeren.
Identiteiten moeten op wederkerigheid zijn gebaseerd. Gebeurt dat niet, dan ontstaat jammerlijk een Wij, en een Zij. Dat hebben de multiculturalisten over het hoofd gezien.