Een formidabel rolmodel: Linda de Mol

28 december 2020Leestijd: 3 minuten
Linda de Mol op de premiere van April, May en June. Foto: ANP

Mark Koster schreef een denigrerend boek over de familie De Mol. Ondanks het cynische toontje en de hang naar schandalen van de roddeljournalist blijft de geweldige Linda fier overeind, schrijft Gerry van der List.

EW-redacteur Gerry van der List zit graag en vaak voor de tv. Wekelijks doet hij verslag van zijn kijkervaringen.

Gelukkig was er Shima Kaes. Jarenlang had Mark Koster gezwoegd aan een pil van zeshonderd bladzijden over de familie De Mol zonder veel interessante dingen boven tafel te krijgen. Maar een van de vele exen van de ooit nogal wilde jongste telg bleek tot opluchting van de auteur bereid uit de school te klappen. Shima maakte melding van losse handjes van Johnny. Door dit schandaaltje trok De Mol. De machtigste mediafamilie van Nederland toch nog enige aandacht.

Koster wil in zijn boek af en toe laten merken dat hij intellectueel verheven is boven de modale roddeljournalist. Zo heeft hij het een keer over ‘een falsificatiedrift waar Sir Karl Popper trots op zou zijn’, waarbij overigens blijkt dat hij geen benul heeft van wat de beroemde Oostenrijks-Britse filosoof betoogde. Verder lijkt hij vooral op zoek naar sleaze and dirt. Logisch dus dat de leden van de familie De Mol en hun naasten al snel de medewerking staakten.

Anekdotes over de botte John de Mol zijn er al genoeg

Het biografisch portret blijft daarom de blik van een buitenstaander die niet in de keuken mocht kijken. De interessantste uitspraken zijn te vinden in de reeds bestaande knipselmappen. Anekdotes over de nogal botte en autoritaire werkwijze van de workaholic John de Mol zijn er al genoeg in omloop.

Hoe verlegen Koster zat om interessante gesprekspartners, blijkt uit het feit dat hij uitgebreid Hiske Huitema aan het woord laat. Dit is een twintigjarige student die een keer aan een quiz van Linda de Mol mocht meedoen. ‘We hebben even gesproken,’ weet deze bron onder meer te melden over haar ontmoeting met de koningin van de vaderlandse televisie, ‘ze was heel aardig’. Dat is nog eens een onthullend kijkje achter de schermen.

LINDA is een uniek, baanbrekend tijdschrift

Koster doet nogal denigrerend over de prestaties van de familie De Mol, die volgens hem wordt gedreven door een ordinaire hang naar applaus. Over John de Mol beweert hij dat deze begenadigde televisiemaker na het succes van Big Brother eigenlijk weinig meer heeft laten zien. Een vreemde bewering gezien de Emmy Awards die de bedenker van The Voice later voor deze wereldhit in ontvangst mocht nemen.

Over zus Linda kon Koster tot zijn duidelijke frustratie praktisch niets negatiefs vinden. Hij zoekt zijn toevlucht daarom maar in een cynisch toontje waarmee hij haar verrichtingen, van de hak op de tak springend, belicht. Zo wordt LINDA omschreven als een ‘egoglossy’ met een erg voorspelbare formule. Terwijl het hier gaat om een baanbrekend tijdschrift met een unieke positie in een moeilijke markt.

Linda de Mol is een toonbeeld van beschaving

Dat de geestelijke moeder van LINDA niet stond te juichen toen Wendy van Dijk en Chantal Janzen met een eigen blad de concurrentie aangingen, schrijft Koster toe aan een ‘verschroeiend winnaarsinstinct’. Wat er precies is verschroeid door de gezonde ambitie steeds de beste te willen zijn, blijft onduidelijk.

Ondanks de schimpscheuten blijft Linda de Mol in het boek van Koster fier overeind staan als een talentvolle, hard werkende, veelzijdige, charmante, intelligente wondervrouw. Een formidabel rolmodel, zonder de nukken van broer John en zonder de streken van neefje Johnny. Een toonbeeld van bescheidenheid, beleefdheid en beschaafdheid bovendien dat gelukkig niet van haar voetstuk kan worden getrokken door sarcastische en sensatiebeluste journalisten.