De ChristenUnie oefent een disproportioneel grote invloed uit. Mede dankzij Gert-Jan Segers, die een balans wist te vinden tussen vasthouden aan principes en concessies doen. De vraag is of zijn opvolgster daartoe ook bereid en in staat is, schrijft Gerry van der List.
Wie een verloren vertrouwen in de mensheid in het algemeen en de vaderlandse politiek in het bijzonder wil herstellen, doet er goed aan eens een bijeenkomst van de ChristenUnie te bezoeken. De ontvangst is hartelijk, de mensen maken er steevast een vriendelijke indruk. Het samen bidden en zingen van stichtelijke liederen creëert een gevoel van verbondenheid en de sprekers nemen altijd wel een paar keer de termen ‘dienstbaar’ en ‘dankbaar’ in de mond, warme woorden met een onmiskenbaar christelijke connotatie.
Abonnee worden?Dagelijks op de hoogte blijven van de laatste actualiteiten, achtergronden en commentaren van onze redactie? Bekijk ons aanbod en krijg onbeperkt toegang tot alle digitale artikelen en edities van EW.
Vanzelfsprekend is er af en toe gemor te vernemen. Bijvoorbeeld als de vertegenwoordigers van de partij in Den Haag te veel seculier water in de christelijke wijn lijken te doen. Maar de messen zijn zelden geslepen, de kritiek wordt mild geformuleerd. Toen de afgetreden minister Henk Staghouwer eind vorig jaar op het congres van zijn partij in Amersfoort werd uitgezwaaid, kreeg hij een grote bos bloemen in de handen gedrukt en hoorde hij lovende woorden en een luid applaus. Terwijl zijn bewindsperiode op het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit toch moeilijk anders dan als een pijnlijke mislukking kan worden beschouwd.
Vrouwelijke partijleiders presteren doorgaans slecht
Laden…
Word abonnee en lees direct verder
Al vanaf €15 per maand leest u onbeperkt alle edities en artikelen van EW. Bekijk onze abonnementen.
Bent u al abonnee en hebt u al een account? log dan hier in
Verder lezen?
U bent momenteel niet ingelogd of u hebt geen geldig abonnement.
Wilt u onbeperkt alle artikelen en edities van EW blijven lezen?