Het moet afgelopen zijn met maatschappelijk dedain over mbo’ers

Columnist Zihni Özdil is erg blij dat Nederland eindelijk een onderwijsminister heeft die zich uitspreekt ten faveure van het Nederlandse beroepsonderwijs. Maar tot echte verandering zal het niet komen zonder waardering en erkenning.

Ik zal in deze column maar meteen met de deur in huis vallen: ik ben een enorme fan van D66-minister Robbert Dijkgraaf. Het is voor zover ik me kan herinneren de allereerste keer dat we een onderwijsminister hebben die zich zo consistent en zo vaak uitspreekt over het belang van het beroepsonderwijs.

Ja natuurlijk, hij moet ook wel: door de huidige krapte op de arbeidsmarkt beginnen we allemaal in te zien hoe failliet de samenleving zou zijn zonder mensen, die plat gezegd, echt wat kunnen. Er zijn nu overal wachtlijsten of tekorten: van het laten installeren van een warmtepomp in je huis en  pakketbezorgers tot verpleegkundigen en agenten.

Betrokkenheid Dijkgraaf is oprecht

Maar aan de manier waarop Dijkgraaf over dit onderwerp praat, merk ik dat het tegelijkertijd ook oprechte betrokkenheid is. In interviews is hij er zelf eerlijk over: als universitair opgeleide had hij te lang een blinde vlek voor het Nederlandse beroepsonderwijs.

Dat herken ik. Want ook al groeide ik op in een van de armste wijken van Nederland, en ook al ben ik de kleinzoon van een geitenhoeder en zoon van een fabrieksarbeider: de middelbare school deed ik op een categoraal gymnasium. En daarna door naar de universiteit en de ‘top’ van de massamedia en de politiek.

En dan gaat het kennelijk hard in Nederland. Het contact, laat staan de binding, met het ‘lageropgeleide’ deel van ons land was ik allang kwijt.

Nederland enige land waar beroepsonderwijs ‘laag’ wordt genoemd

Wist u trouwens dat Nederland het enige land in de wereld is waar beroepsonderwijs ‘laag’ wordt genoemd? Ik wist het ook niet tot ik Kamerlid werd. Pas door werkbezoeken in binnen- en buitenland kwam ik erachter. In landen als Oostenrijk en Duitsland word je zelfs professor genoemd als je een bepaald aantal jaren ervaring hebt als timmerman, elektrotechnicus enzovoorts.

En wie heeft bepaald dat vage Franse filosofen kunnen citeren met een universitaire diploma in je zak, ‘intellectueel’ en ‘hoogopgeleid’ is? En als kapster dagelijks honderd totaal verschillende hoofden te kunnen voorzien van verschillende mooie haardossen niet?