Waarom hebben wij nog vrij met Pinksteren?

De pinksterbeweging bloeit en groeit. ­Wereldwijd neemt de belangstelling toe voor de feestelijke bijeenkomsten van de evangelische kerken met hun blij jubelende koren, vurig predikende voorgangers en zogenaamde gebedsgenezers die pretenderen gelovigen op miraculeuze wijze van hun kwalen af te kunnen helpen. Zij allen worden gedreven door een groot geloof in de kracht van de Heilige Geest.

Tegelijk neemt in westerse landen de kennis af van het feest waarmee de vitale christelijke stroming in naam verbonden is. Niet zo heel veel Nederlanders kunnen vertellen wat met Pinksteren wordt gevierd. En diegene die wel weet dat dan de uitstorting van de Heilige Geest over de apostelen wordt herdacht, kan vaak niet uitleggen wat deze mysterieuze gebeurtenis inhoudt.

Kardinaal Eijk hecht niet erg aan een vrij Pinksteren

Alleen daarom al wordt rond deze tijd geregeld de vraag opgeworpen waarom de bevolking met Pinksteren nog steeds een vrije dag in de schoot geworpen krijgt. Het is een terugkerend ritueel, verzuchten de conservatieven die graag alles bij het oude laten. Maar het spreekt voor zich dat in een postchristelijke samen­leving officieel gesteunde christelijke tradities tegen het licht worden gehouden.

Voor katholieken bestaat er geen noodzaak om aan Tweede Pinksterdag vast te houden. Met deze mededeling verraste kardinaal Wim Eijk zeven jaar geleden de luisteraars van de radiozender BNR. De allesbehalve progressieve aartsbisschop van Utrecht vertelde in een interview dat hij toen hij in Rome studeerde, op die dag gewoon naar de colleges op de pauselijke universiteit moest. Alleen in Noord- en West-Europa is sprake van een feestdag. Vanuit kerkelijk perspectief zou het dan ook niet bezwaarlijk zijn deze bijvoorbeeld in te ruilen voor 5 mei, zei Eijk.