De aankondiging van Abou Jahjah als één van de Zomergasten liet ik voor wat die was, vanuit de oude wijsheid dat the proof of the pudding in the eating is. Wel had ik mijn aarzelingen: paste Abou Jahjah nu echt in de rij eminente, bijzondere, originele gasten uit 28 jaar Zomergasten, die een bijdrage aan de samenleving lever(d)en en de wereld wat te vertellen hadden?
De man die via een schijnhuwelijk Belg werd, zijn nieuwe vaderland beloonde met de stichting van een beweging (de AEL) die hem enige malen voor de rechter bracht en welke beweging door menigeen als wegbereider wordt beschouwd van de golf van islam-terrorisme, begaan door Belgen van Noord-Afrikaanse komaf? De man die bij zijn deelname aan de verkiezingen in België nul zetels bemachtigde, die blijk gaf van ‘diep verdriet en sympathie’ bij de dood van Sadam, die een inreisverbod heeft voor het Verenigd Koninkrijk en wiens citaat (uit 2004) ‘elke dode Amerikaanse, Britse of Nederlandse soldaat in Irak beschouw ik als een overwinning’, toch ook de VPRO te denken mag geven.
Afshin Ellian over de ‘revolutionaire mediakrijger’ Abou Jahjah
De man wiens intellectuele en/of scheppende werk uiterst beperkt is als bedrog-Belg in het rijtje illustere echte Belgen in Zomergasten als David van Reybrouck, Damiaan Denys, Guy Verhofstadt, Tom Lanoye en Hugo Claus.
Leugens en kromme redeneringen over Israël
Dit alles wist ik al, maar toch wachtte ik, als gezegd, de uitzending af. Het grootste deel was volstrekt oninteressant, toonde slechts aan dat de gast gewend is onweersproken monologen te houden.
De passages die met joden en/of Israël te maken hadden waren nogal stuitend, goeddeels gelogen, via kromme redeneringen toegelicht. En tegenover deze wolf in slecht verborgen schaapskleren een presentator, die tegen zo iemand niet opgewassen is. Het is een schande dat de VPRO Thomas Erdbrink, een aardige, intelligente jongen, als nieuweling in dit métier in het veld stuurt tegen een geslepen, levensgevaarlijke man. En godbetert die onervaren, nog niet warm gelopen Erdbrink ook nog Abou Jahjah als eerste gast in de maag splitst.
Ik heb weinig behoefte om in extenso in te gaan op alles wat aan leugens, halve waarheden en onzin is gedebiteerd. Alleen een enkele opmerking over Sabra en Shatila: die moordpartij werd begaan door landgenoten van zijn ouders, in het bijzonder geloofsgenoten van zijn christelijke moeder. De Israeli’s mag worden verweten dat ze niet hebben ingegrepen (als dat gekund had; dat hebben “wij” in Srebrenica heel wat beter gedaan, nietwaar). Daarom is onmiddellijk in Israël een onderzoekscommissie ingesteld, die met stevige conclusies kwam (niet die halfzachte aanbevelingen van onze Parlementaire Enquêtecommissies), met consequenties voor politici en generaals.
Wolf in schaapskleren tegenover aardige maar onmachtige host
Bij mijn weten zijn dergelijke commissies en ongezouten conclusies weinig gangbaar in landen die Abou Jahjah lief heeft. Zo kwamen de getoonde kwamen uit een Israëlische film, wat ook in nogal wat landen niet gebruikelijk is (de grote deskundige wuifde dit weg als “irrelevant”). Toen de Israëli’s zich terugtrokken uit de omgeving van Sabra en Shatila, kwamen de kampen onder bescherming van de VN, die dat maar heel even vol hielden. Daarna werden de kampen lange tijd belegerd door Abou Jahjah’s vrienden van Amal, totdat uiteindelijk niet meer dan zeven families overbleven.
Niets van dit alles uiteraard, zondagavond. En over heel wat andere zaken evenmin. Het beeld van die aardige Thomas Erdbrink zal mij bijblijven: netjes, soms spontaan en oprecht boos, maar geen moment als gespreksleider roepen ‘En hou nu even uw mond als ik wat vraag!’. Feitenkennis missend en vooral onmachtig. Ook nog begrijpelijk, want bij de keuze van presentator van dit prestigieuze programma wordt niet gedacht dat onder de gasten ook pathologische leugenaars en criminelen schuil gaan.