Pim Fortuyn zag krachtige opkomst van de nieuwe totalitaire vijand

15 mei 2015Leestijd: 5 minuten
Pim Fortuyn. Foto: ANP

In 1997 zag Pim Fortuyn dat door de islamisering de westerse cultuur ten onder zou kunnen gaan. De elite was toen niet in staat om de islamisering en de neveneffecten van de multiculturele samenleving in te zien.

Vandaag wordt in Rotterdam de Pim Fortuyn Prijs 2015 uitgereikt in het Schielandshuis recht tegenover het standbeeld van Pim Fortuyn. De commissie bestaat uit Marten Fortuyn, Rita Verdonk, Rob Hoogland en Joost Eerdmans. Een noodzakelijk initiatief.

Volgens de commissie gaat het hier om een opiniemaker, politicus of bestuurder die verwant is met het brede gedachtengoed van prof. dr. Pim Fortuyn en dat uitdraagt in woord en geschrift. Hij/zij gebruikt heldere taal, durft stelling te nemen in het publieke debat en komt met verfrissende ideeën en oplossingen.

Deze commissie nomineerde vijf personen voor de Pim Fortuyn Prijs 2015: Annabel Naninga, Fred Teeven, Nausicaa Marbe, Hans Teeuwen, Ronald Sörensen en Afshin Ellian.

Ik ben de commissie zeer dankbaar voor deze nominatie. Het is een eer om naast andere zeer gerenommeerde opiniemakers te worden genoemd.

Verbijsterend

Kortgeleden zond het tv-programma Studio PowNed enkele fragmenten uit van een debat tussen Pim Fortuyn en Marcel van Dam. Het debat in het programma Lagerhuis had betrekking op het boek van Pim Tegen de islamisering van onze cultuurNederlandse identiteit als fundament.

De agressieve en demoniserende houding van Marcel van Dam is nog steeds verbijsterend. Van Dam wierp zich op als de ridder van de multiculturele samenleving en de beschermheer van de islam.

In het debat zei van Dam dat de boeken van Fortuyn geen gulden aan informatie bevatten om ze te verkopen. Uiteindelijk kwalificeerde hij Pim als ‘een buitengewoon minderwaardig mens’.

Nu zijn we achttien jaar verder. Pim is niet meer. Hij werd vermoord.

Identiteit

Marcel van Dam, de prins carnaval van het multiculturalisme voor wie geen socialistisch cliché te ver ging, wil graag dat wij zijn campagne tegen Fortuyn vergeten. Dat doen wij niet. Sterker nog, ik ga onderzoeken hoeveel gulden aan informatie het boek van Fortuyn bevatte.

Alleen al de titel van het boek Tegen de islamisering van onze cultuur – Nederlandse identiteit als fundament zijn tezamen meer waard dan alle subsidies die Van Dam en de VARA hebben ontvangen.

Het zijn immers de woorden van een degelijke wetenschapper die een politieke en maatschappelijke situatie probeerde te omschrijven  – een situatie waarin wij nog steeds verkeren.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Problemen

In 1997 zag Fortuyn dat door de islamisering de westerse cultuur ten onder zou kunnen gaan. Het conflict spitste zich toe op drie domeinen: de scheiding tussen kerk en staat, de omgang tussen seksen (man-vrouw- en hetero-homo-relatie) en de verhouding tussen kinderen en volwassenen.

Dus al in 1997 benoemde Fortuyn problemen waarmee wij nu nog steeds worstelen. De analyse van Fortuyn begon met een uiteenzetting over de val van de Berlijns Muur.

Eigenlijk toen al zag Fortuyn de krachtige opkomst van de nieuwe totalitaire vijand, namelijk de fundamentalistische islam die zich op grote schaal aan het verspreiden was, en is. Nadat hij de botsende waarden en normen van islam en de westerse beschaving blootlegde, besprak hij het thema van immigratie.

De genoemde problemen zijn uiteindelijk het resultaat van massa-immigratie.

Vaderland

Waarom was de elite in 1997 niet in staat om de islamisering en de neveneffecten van de multiculturele samenleving in te zien? Fortuyns antwoord hierop getuigt van een diep inzicht in de ontwikkeling van de westerse samenlevingen: ‘Heden ten dage is de wereld eerder omgekeerd. De elite wordt vaderlandloos en de onderklasse is veroordeeld tot het vaderland en moet daarvan haar heil verwachten.’

Inderdaad, het is de onderklasse die iedere dag met de gevolgen van het multiculturalisme wordt geconfronteerd.

De Nederlandse identiteit als fundament wordt gevormd in het concept van waarden en normen. We komen het begrip ‘waarden en normen’ veelvoudig tegen in dat geschrift van Fortuyn.

Het begrip waarden en normen zou veel later na de dood van Fortuyn het officiële motto van de christendemocraten worden. Ziet u nog steeds, meneer van Dam, geen gulden aan informatie in dat geschrift?

Islamisering

Hier rijst de vraag wat de oplossing van Fortuyn zou geweest zijn voor de multiculturele vraagstukken en islamisering. De islamisering van Nederland zou kunnen worden teruggedrongen, wanneer de basiswaarden en normen van de Nederlandse cultuur als ononderhandelbare beginselen worden gezien.

Daardoor zou er weinig ruimte blijven voor de islamisering van Nederland. Tevens zag Fortuyn in de basiswaarden de fundamentele condities voor een vrije en vreedzame samenleving: ‘Een goed concept van de multiculturele samenleving zou aanvangen met de definitie van de kernwaarden van de eigen cultuur.’

Marcel van Dam en zijn geestverwanten moeten nu echt opletten. Het is interessant om op te merken dat Fortuyn de multiculturele samenleving als een feit niet wilde opheffen of negeren. Hij zocht alleen naar de noodzakelijke condities die een multiculturele samenleving binnen een democratische rechtsorde mogelijk zouden maken. Als het primaat van de westerse waarden en normen wordt vooropgesteld, zal een multiculturele samenleving zich daaraan moet aanpassen.

Moerasdelta

Het was dus eigenlijk Fortuyn zelf, en niet zijn politiek correcte vijanden, die analyserend naar oplossingen zocht voor de multiculturele problemen: stop immigratie, stop islamisering en bevorder de integratie in het licht van de westerse basiswaarden- en normen.

Voor deze alleszins redelijke analyse was geen plaats in onze moerasdelta. En de problemen worden met de dag groter en groter.

Doofpot

Op dag dat Pim werd begraven schreef ik in een essay iets wat de tijdsgeest van toen weergeeft:

‘Die enorme, snelle kracht tot relativering is even verbijsterend als de executie. Het parool van vandaag is de bezinning, dat wordt ons plechtig gevraagd. Is bezinnen tegenwoordig een ander woord voor de doofpot? Nederland wordt wakker. Ons land, Nederland, rouwt om een man die zei: “Ik wil me opofferen voor de kiezer. De partij, dat is maar een beperkt groepje.”‘

We moeten Fortuyn niet vergeten. Deze prijsuitreiking en hopelijk andere initiatieven zouden kunnen bijdragen om de herinnering aan Pim Fortuyn in deze stad en in het land levend te houden.

Ik heb het gezegd: Fortuyn was een dappere zoon van Nederland.