#Ophef: vijf veelbesproken wachtgeldaffaires

26 januari 2016Leestijd: 4 minuten

Rond het plotselinge vertrek van D66-Tweede Kamerlid Wassila Hachchi laait ook de discussie rond de wachtgeldregeling voor politici weer op. Dat is bepaald niet de eerste keer. Elsevier zet vijf opvallende affaires op rij.

  • De meeste Nederlanders hoorden pas van het bestaan van Wassila Hachchi toen ze haar Tweede Kamerlidmaatschap voor D66 plotseling neerlegde om voor het campagneteam van Hillary Clinton te werken. ‘Ik moet aannemen dat het betaald werk is,’ zei D66-leider Alexander Pechtold die net zo verrast leek als de rest van Nederland. 
    Volgens ingewijden liep ze al een tijdje ‘met haar ziel onder de arm’ en besloot ze daarom het einde van haar termijn niet af te wachten. Al snel rees de vraag op of het om een betaalde functie ging en, zo niet, of Hachchi dan gebruik zou maken van wachtgeld. Reeds aangekomen in New York zaaide het ex-Kamerlid met een nieuwe verklaring voor nog meer verwarring. ‘Wassila Hachchi streeft ernaar af te kunnen zien van wachtgeld, zodra zij een arbeidscontract heeft getekend,’ was te lezen in de verklaring. Wordt dat arbeidscontract nu getekend bij de firma Clinton of niet? Daarover blijft het voorlopig speculeren…
  • Aan de rijzende ster van Tofik Dibi bij GroenLinks kwam een einde toen hij zich in september 2012 in de strijd wierp om het lijsttrekkerschap van de partij. Dibi verloor de strijd tegen partijleider Jolande Sap en verliet de Tweede Kamer.
    Na zijn Kamerlidmaatschap ging Dibi Media en Cultuur studeren aan de Universiteit van Amsterdam en volgde hij een opleiding tot leraar maatschappijleer. Beide opleidingen maakte hij niet af. Omdat Dibi geen baan wist te vinden ontving hij tot november vorig jaar wachtgeld. Het eerste jaar kreeg hij maandelijks 5.849 en het tweede jaar 5.118 euro. Dibi kreeg veel kritiek over het feit dat hij nooit een baantje heeft kunnen vinden, al werden die soms aangeboden. In een interview met Trouw zei Dibi het als ‘frustrerend’ te hebben ervaren van wachtgeld te moeten leven. ‘Dat wachtgeld is een diepe, diepe frustratie voor mij geweest omdat ik niet in staat was een baan te vinden, en nog steeds niet. Na de dertigste brief denk je: heeft het nog zin?,’ zei hij. 
    Eind oktober blijkt dat Dibi zijn wachtgeld voor een goed deel heeft gebruikt om aan een boek te werken. In Djinn vertelt hij over zijn Marokkaanse achtergrond, zijn politieke carrière en de lang door hem zelf ontkende homoseksualiteit. Worden de inkomsten uit de boekverkopen nu verrekend met het ontvangen wachtgeld?
  • Peter Rehwinkel (PvdA) maakte op 24 april 2013 bekend geen tweede ambtstermijn te willen als burgemeester van Groningen. Officieel was de geplande, gemeentelijke herindeling de reden voor Rehwinkels vertrek. Achter de schermen speelden ook de ontwikkelingen rond de rellen in Haren een rol. 
    Enkele maanden later werd duidelijk dat Rehwinkel zijn ambtstermijn, dat nog door zou lopen tot 2015, niet vol zou maken. Er wachtte hem een baan bij United Cities and Local Governments in Barcelona die hij niet aan zich voorbij kon laten gaan. Rond die baan ontstond de nodige ophef, omdat niet duidelijk was of het om een betaalde functie ging. De betaalde functie kwam er uiteindelijk niet. Volgens Rehwinkel ging de baan vooral niet door vanwege de publiciteit die erover ontstond. Rehwinkel stortte drie maanden wachtgeld terug, maar maakte vervolgens wel gebruik van de regeling. De oud-burgemeester startte zijn eigen adviesbureau, werd associate directeur bij een pr-bureau en heeft zijn wachtgeld vorig jaar ‘op nihil’ laten zetten.
  • Het Utrechtse gemeenteraadslid Bert van der Roest kwam eind 2013 in het nieuws omdat hij veel geld zou hebben ontvreemd uit de kas van straatkrant Straatnieuws. Volgens de straatkrant ging het om 40.000 euro, volgens Van der Roest om veel minder. Van der Roest werd uit het bestuur van Straatnieuws gezet en stapte op als gemeenteraadslid. Tegen de wil van het landelijke PvdA-bestuur in, maakte Van der Roest gebruik van de toen nog voor raadsleden geldende wachtgeldregeling. Het ging om een totaalbedrag van 7.000 euro. Volgens zijn woordvoerder had Van der Roest het geld hard nodig om van te leven. Hij moest het gestolen geld terugbetalen aan de straatkrant, kon door de slechte publiciteit niet aan een baan komen en hij had ook geen recht op een bijstandsuitkering. Ook Van der Roest schreef vervolgens een boek. In ‘De Leugen Voorbij’ beschrijft de PvdA’er hoe een leugen een eigen leven kan gaan leiden in de media.
  • Kathleen Ferrier is vrijwel op de dag af tien jaar Kamerlid voor het CDA als ze op 21 mei 2012 haar vertrek uit de Kamer aankondigde. De CDA-‘dissident’ had geen betere dag voor haar vertrek kunnen uitkiezen. Ze was op dat moment 55 jaar oud, tien jaar in dienst en had dus tot haar pensioen, op 65ste leeftijd, recht op wachtgeld. Ook was het vertrek goed getimed, omdat de wachtgeldregeling enkele maanden later zou worden versoberd.

    De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
    Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

    Die versobering gold dus niet voor Ferrier, die tot haar pensioen jaarlijks ruim 70.000 euro aan wachtgeld ontvangt. Het wachtgeld zou pas stoppen bij het aannemen van een nieuwe baan. Maar Ferrier verhuisde naar Hong Kong en geniet daar naar verluidt van een vervroegd pensioen. Dit zorgt voor de nodige frustratie bij haar wachtgeldregelingcritici.