Voormalig Amsterdams hoofdinspecteur Paul Martens is ervan overtuigd dat er sprake was van een andere groep die zich eveneens met de naam RaRa tooide.
Volgens de LCT’ers moet er sprake zijn geweest van twee RaRa’s: het RaRa van de jaren tachtig waarover dit verhaal gaat, en het RaRa van de jaren negentig.
Arie Verheul: ‘Een paar jaar later is er blijkbaar weer een club actief geworden, die zich ook RaRa noemde. Wij van het LCT zijn nooit bij dat onderzoek betrokken geweest. Ik weet echt niet of dat dezelfde club was, maar ik ga ervanuit dat het een andere groep is geweest. Die acties hadden lang niet het professionele niveau van de eerste RaRa. Er werden heel andere methodes gebruikt en ook erg domme fouten gemaakt.’
Anonieme beller
Dat klopt. Voor de bomaanslag in het ministerie van Binnenlandse Zaken op 13 november 1991 kwam een telefonische waarschuwing. Maar de anonieme beller attendeerde de Haagse brandweer op een bomaanslag in het ministerie van Justitie.
Enkele ogenblikken later ontplofte in een toiletruimte op het ministerie van Binnenlandse Zaken, dat grenst aan het gebouw van Justitie, een zware bom. Ook uit de claimbrief bleek dat de bommenleggers zich in de locatie hadden vergist.
Bij de bomaanslag op 1 juli 1993 op het ministerie van Sociale Zaken/DIA in Den Haag werd eenzelfde blunder begaan. Drie kwartier voor de aanslag kreeg de brandweer een telefonische waarschuwing. Maar de bom werd niet gevonden.
Uit de claimbrief die later op de ochtend, rond vijf uur, binnenkwam op de fax van Radio Rijnmond, bleek dat de terroristen het hadden gemunt op de Dienst Inspectie Arbeidsverhoudingen (DIA) van het departement. In de verklaring was sprake van een bom op de derde etage, terwijl de vierde verdieping werd getroffen.
Handschrift
Ook Paul Martens is ervan overtuigd dat er sprake was van een andere groep die zich eveneens met de naam RaRa tooide. ‘Ik weet voor honderd procent zeker dat RaRa uit Roemersma, Bert H., Hagen en Fons B. bestond. Althans de RaRa die de aanslagen op de Makro en Shell heeft gepleegd. De aanslagen in de jaren negentig betroffen een andere groep daders. Als het dezelfde club was geweest, hadden ze de kennis en vaardigheden die ze al bezaten, opnieuw gebruikt. Dat was niet het geval.
‘De acties waren inderdaad bepaald niet professioneel. Als Roemersma daarbij betrokken was geweest, was het heel anders gegaan. De methode van bommen fabriceren vormde zijn handschrift. Als je behoorlijk geavanceerde bommen kunt assembleren, ga je niet ineens terug naar de lucifer en aansteker. Uiteindelijk hebben de eerder geplande aanslagen [Anedis] ook nooit plaatsgehad. Dat sterkt mij ook in het idee dat die eerste RaRa-groep ermee is gestopt.’
Elsevier nummer 30, 25 juni 2015