Het Maagdenhuis is inmiddels al weken bezet. Elders in de stad studeren de studenten. ‘Interessant om te zien, maar ik voel niet de behoefte om er ook aan mee te doen.’
Heel veel studenten en toch geen spandoek en geen camera te bekennen. Dat komt: ze studeren. Het Roeterseilandcomplex, vaak kortweg aangeduid als Roeters, is onderdeel van de Universiteit van Amsterdam. Er wordt nog gebouwd, maar toch is Roeterseiland al het thuis van duizenden studenten.
De faculteiten economie en bedrijfskunde en maatschappij- en gedragswetenschappen zijn er gevestigd. Wanneer de zon schijnt, zitten veel studenten buiten. Ook binnen is het bedrijvig: de tentamenweek komt er weer aan.
Anders dan in het bezette Maagdenhuis, waar studenten strijden voor een democratische universiteit en tegen de hervormingen van de faculteit geesteswetenschappen, gaat het studentenleven hier door.
Rode wangen
Er hangt nog een steriele sfeer op Roeterseiland: de gebouwen B/C en D zijn pas sinds september in gebruik. De muren, geschilderd in felle kleuren als groen, geel en oranje, zijn nog wat kaal en het glanzende zeil dat de vloeren bedekt, weerkaatst het licht dat door de ramen naar binnen valt.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
In een van de studieruimtes die het immense gebouw kent, zit Ruben Greeven (19) met een dik boek vol grafieken voor zijn neus. Hij doet future planet studies, maar komt door zijn minor economie nu ook op Roeterseiland. Hij weet niet wat hij van het protest moet vinden. ‘Ik heb er wel over nagedacht, maar ik heb er gewoon geen mening over,’ geeft hij met rode wangen toe.
In diezelfde studieruimte staat Maarten (19), die zijn achternaam liever niet zegt. Hij ‘bereidt’ een maaltijdsalade van de Albert Heijn. Tijdens de colleges van fiscale economie, de studie die hij volgt, wordt er niet over de bezetting besproken. Hij kent wel mensen die actief zijn geweest, maar zelf heeft hij het Maagdenhuis niet bezocht. Hij haalt er zijn schouders over op: ‘Denk je nou dat het echt helpt, zo’n protest?’
Te druk
Op de vierde verdieping is De brug, een ontmoetingsplek die zijn naam dankt aan de verbinding tussen gebouw B/C en gebouw D. In het midden van de ruimte is een bar die versgemalen koffie en rijkelijk belegde broodjes verkoopt.
Kya de Booy (22) zit op een van de banken bij de hoge ramen. De student sociale geografie, die ook nog lid is van een studentenvereniging, heeft het te druk met tentamens en haar scriptie om zich bezig te houden met protesten. Het enige wat ze ervan meekrijgt, zijn de flyers die zo nu en dan voorbijkomen.
Ze denkt dat ze geen gebruik gaat maken van de grotere inspraak waarvoor de bezetters strijden. ‘Ik ga ervan uit dat anderen die een uitgesproken mening hebben mij wel vertegenwoordigen.
Serieus
Verderop zit Eldif, die een beetje verlegen zegt dat ze verder anoniem wil blijven, met oordopjes in achter haar laptop. Als politicologiestudent is ze tijdens colleges in het Maagdenhuis geweest, maar zelf protesteert ze niet, hoewel juist politicologen en andere sociale wetenschappers vaak betrokken zijn bij het studentenprotest.
Eldif: ‘Ik vind het wel interessant om te zien, maar ik voel niet de behoefte om er ook aan mee te doen.’ Ze ziet dat de bezetters serieus zijn, maar weet niet of ze er daadwerkelijk iets mee bereiken.
Op de begane grond van gebouw B/C staan tafels met comfortabele bureaustoelen. Ook hier wordt hard gewerkt in het witte tl-licht.
Beetje raar
Ilse Zoon (18) studeert sociologie en heeft zelfs een opiniestuk over de protesten moeten schrijven voor haar studie. Daarna heeft ze zich er niet meer in verdiept. Toch vindt ze het goed dat er meer inspraak komt, al heeft ze zelf niet geprotesteerd. ‘Het is een beetje onduidelijk geworden wat ze precies willen bereiken.’
Politicologiestudent Suzanne Piet (19) loopt gehaast De brug uit, terug naar college. Terwijl ze een hap neemt van een koekje, zegt ze dat ook zij het Maagdenhuis bezocht tijdens college. ‘Eerlijk gezegd vind ik die bezetting nogal overdreven,’ zegt ze.
Suzanne vindt het een beetje raar dat mensen meer inspraak willen. ‘Ze hebben een studie samengesteld, dus die volg ik. Waarom zou je alles willen veranderen?’
Elsevier nummer 13, 28 maart 2015