Blunderende Kaag zit toch nog gebeiteld in muurvaste formatie

Informateur Johan Remkes luidde de noodklok. De formatie zit muurvast en het moddergooien is al begonnen, analyseert Eric Vrijsen. Een extraparlementair kabinet is de laatste hoop, ook al leunt dat meer op linkse dan op rechtse partijen getuige de overgebleven gesprekspartners van Remkes.

Het moddergooien is begonnen. De NOS haalde dinsdag D66-bronnen aan die informateur Johan Remkes (VVD) warrig optreden verwijten, omdat hij te veel dronk. De bewering werd ingetrokken, maar het venijn blijft hangen. Kennelijk geloven de partijen er niet meer in en steken ze hun energie in het afschuiven van de schuld voor de mislukte kabinetsformatie.

Verkiezingsuitslag was duidelijk, maar Kaag wilde niet door met oude coalitie

Treurig, de verkiezingsuitslag leverde een duidelijke meerderheid en zelfs winst op voor de zittende coalitie van VVD, D66, CDA en ChristenUnie. Per saldo boekten ze een kleine winst. D66-leider Sigrid Kaag zag het anders. Zij wilde per se de verliezende partijen PvdA en GroenLinks aan boord. Met landsbelang had dat niks te maken. Kaag noemde het een kwestie van ‘vernieuwing’ en zeker achteraf blijkt dat het haar vooral te doen was om partijbelang.

VVD-leider Mark Rutte gaf haar die ruimte. In plaats van de overwinning op te eisen en meteen een ‘doorstart’ van zijn kabinet te eisen, stond hij toe dat twee verkenners van D66 en VVD aantraden. Eentje liet per abuis haar aantekeningen fotograferen – met daarop ‘Omtzigt functie elders’ – en toen had je de poppen aan het dansen. Een proces kwam op gang dat de verhoudingen vergiftigde en sindsdien is het alleen maar erger geworden.

Zondag leek Kaag een concessie te doen. Ze zou ChristenUnie niet langer blokkeren. Maar binnenskamers was daar weinig van te merken. De mogelijkheden voor een meerderheidskabinet waren al uitgeput, nu was zelfs de kans op een minderheidskabinet verkeken. Waarom?