Laura Hansen, de vrouw die beweert te zijn ontsnapt uit het ‘kalifaat’ en vervolgens terugkeerde naar Nederland, stond dinsdag voor de eerste keer voor de rechter, in Rotterdam. Maar haar precieze verhaal heeft ze nog altijd niet willen vertellen.
Haar zwijgzaamheid zorgt bij het Openbaar Ministerie (OM) voor argwaan. Hansen dook in juli op in Koerdisch gebied. Daar deed ze haar verhaal over haar ‘vlucht’ en ‘de hel in het kalifaat’ tegenover een Koerdisch tv-station. In augustus was de 21-jarige moeder van twee kinderen, afkomstig uit Zoetermeer, weer op Nederlandse bodem.
De buren van Laura Hansen twijfelden al aan haar verhaal: dit rammelt aan alle kanten >
Rekening houden met een zwart scenario
Maar in de drie maanden die nadien verstreken, bleef het stil. Verdacht stil, vindt justitie. Waarom draagt Hansen na haar terugkomst geen hoofddoek meer? En waarom eet ze nu varkensvlees? Doet Hansen dat om ‘onder de radar’ te blijven? Het OM houdt daarom rekening met twee scenario’s: of ze is een naïeve vrouw die spijt heeft dat ze ooit naar het IS-territorium is afgereisd, of het is een vrouw met een geheime opdracht van de terreurbeweging? Bijvoorbeeld om in Nederland een aanslag te plegen. De openbaar aanklager verwees daarbij naar de arrestatie van de Franse vrouwen begin september. Zij wilden een aanslag plegen met een auto vol gasflessen.
‘Zolang Laura niets verklaart, gaan we uit van het zwartste scenario.’ Haar advocaat deed het af als nonsens: ‘Als ze een aanslag wilde plegen, was ze wel onder de radar gebleven in plaats van een interview te geven.’ Volgens de raadsman heeft H. afstand genomen van de islam – ‘ze draagt nu ook make-up.’
Wel degelijk een rabiate jihadist
Maar ze zou wel degelijk een rabiate jihadist zijn geweest. Haar vader stuurde een horrorfilmpje waarin een IS-onthoofding was te zien. Dat doen ze niet zomaar, schreef Hansen terug. ‘Die mensen moeten worden opgeruimd. Oog om oog, tand om tand.’
Hansen is aangeklaagd voor deelname aan een terreurorganisatie, en voorbereidingshandelingen voor het plegen van een terreurmisdrijf. Ze had via haar advocaat erop aangedrongen dat de zitting achter gesloten deuren zou plaatshebben. Maar tevergeefs. Wel besliste de rechtbank dat van haar geen tekeningen mogen worden gemaakt, zoals wel te doen gebruikelijk tijdens een zitting. De officier van justitie verzocht de rechtbank een psychiatrisch onderzoek in het Pieter Baan Centrum te laten uitvoeren.