Door de acties waarbij schilderijen het doelwit zijn, zullen musea hun beveiliging moeten aanscherpen. Wie is daarbij gebaat, vraagt Joppe Gloerich zich af.
Niet het 500 meter verderop gelegen nationale demonstratieterrein – het Malieveld – maar het Haagse Mauritshuis was de plek die activisten van Just Stop Oil vorige week donderdag uitkozen voor hun klimaatalarm. En niet beleidsmakers of vervuilers waren het doelwit, maar een kunstwerk dat al twee eeuwen bestond toen de eerste verbrandingsmotor werd vervaardigd. Eerder waren werken van Van Gogh, Monet en Picasso de klos, nu kreeg Vermeers Meisje met de parel de volle laag van lijm en tomatensaus.
Alsof je je niet druk kunt maken om kunst én planeet
Just Stop Oil beoogt provocatie: waarom doet verwoesting van kunst ons meer dan vernietiging van de planeet? Alsof je je niet om beide heel druk kunt maken. Alsof cultuurinstellingen niet vooroplopen in het agenderen van maatschappelijke kwesties. Alsof iemand erbij gebaat is dat musea hun beveiliging zullen moeten aanscherpen en kunst ontoegankelijker wordt.
De acties veroorzaken weinig materiële schade, dat is waar. Maar ze tonen wel aan dat kunst weerloos is als ze wordt misbruikt door groepen die niet beseffen dat een schilderij nooit de schuldige is.