De kunstenaar als spirituele wegbereider

Musea zijn modegevoelig en tonen zich graag van een politiek correcte kant. Als er bijvoorbeeld gemor te horen valt over een onaangename behandeling van enkele minderheden in het vaderlandse verleden, plaatsen zij bordjes waarop de minder positieve kanten van tot voor kort als helden beschouwde Nederlanders staan vermeld.

Het inspelen op trends kan goed uitpakken voor de publiciteit. Dat bewijst het Louis Couperus Museum weer eens. De Haagse instelling die de herinnering aan de honderd jaar geleden overleden schrijver van Eline Vere en De stille kracht levend probeert te houden, presenteert nu naar eigen zeggen haar ‘meest gewaagde tentoonstelling ooit’.

Het prikkelende is dat de vraag wordt opgeworpen of Couperus ‘non-binair’ was. Dit is een recent in zwang gekomen aanduiding voor eigenwijze mensen die zich noch vrouw noch man willen noemen. De poging lhbti’ers te lokken en behagen, en om Couperus minder stoffig te doen ogen, kreeg veel aandacht in de media. Niet alleen in positieve zin overigens. Maar als het gaat om tentoonstellingen, is slechte publiciteit nog altijd beter dan geen publiciteit.