Een optocht van blinden, van Groningen naar Parijs

Hoe lang zou het duren voor er een parlementaire enquête komt naar het opleggen van het gasverbod aan Nederlanders? De conclusies van die enquête kan ik alvast geven. ‘We deden het in een roes, we deden het omdat we dachten goed te doen. En we waren er allemaal bij en we deden allemaal mee en dus is niemand verantwoordelijk.’ Zo zal het gaan.

Nog maar twee jaar geleden, ergens in de zomer, stak het idee de kop op: Nederland van het gas halen. Het basisidee: de gaswinning leidt in Groningen tot aardbevingen en aardgas is ook nog eens zo’n vreselijke fossiele brandstof die het klimaat om zeep helpt. Gas is dus fout, daar moeten we van af, dat is duurzaam en zo wordt Nederland Gasland eindelijk weer eens Nederland Gidsland.

Wat op het eerste gezicht nog wel een beetje rationeel lijkt, is bij nader inzien vooral een spirituele aangelegenheid, waarbij religie, schuld en boete door elkaar lopen. Naarmate de kerken leger worden, is er meer ruimte voor dergelijke post-religieuze sensaties en daar ga je al. Voor je weet worden de Groningse bevingen en de Parijse klimaatdoelstellingen samen een onbeheersbaar hutspotje.