Winkelier met lege handen na diefstal door asielzoeker

12 juli 2017Leestijd: 2 minuten
Oud-AZC in Oude Pekela Foto: ANP

Als een winkelier wordt bestolen door een asielzoeker, dan staat de winkelier vaak met lege handen. In weinig gevallen lukt het om de schade op de daders te verhalen. Winkeliers slaan alarm.

Een winkeldief moet normaal gesproken een schadevergoeding van 181 euro aan de winkelier betalen. Bij minder dan 5 procent van de asielzoekers die worden betrapt op winkeldiefstal, is dat het geval. Dat zegt Branchevereniging Detailhandel Nederland tegen De Telegraaf.

Burgemeester woest op COA, dat asielzoekers ongevraagd ‘rondpompt’

Schadevergoeding

Overigens klagen de lobbygroepen al meer dan een jaar over de stelende asielzoekers. Vorig jaar riep Detailhandel Nederland het COA al op om het ‘zakgeld’ van stelende asielzoekers in te houden. Zo moeten gedupeerde winkeliers worden gecompenseerd. De 181 euro gaat dan naar de winkel, ter compensatie van de rompslomp.

Winkeliers in bepaalde delen van het land, waar grote asielzoekerscentra zijn gebouwd, geven aan dat de meerderheid van de winkeldiefstallen door asielzoekers wordt gepleegd. Winkelbazen willen de asielzoekers laten opdraaien voor de diefstal en de schade, maar dat lukt vaak niet, omdat de asielzoekers – in veel gevallen uit veilige Noord-Afrikaanse landen – geen vaste verblijfplaats hebben of een inkomen.

Problemen met regels over leefgeld

Het COA kan asielzoekers hun maandelijkse leefgeld niet ontzeggen. ‘De regels houden dat op het moment tegen,’ aldus woordvoerder Jan Willem Anholts. ‘Bovendien gaat het om de rechterlijke macht die hierover beslist. Daar kunnen wij ons niet zomaar mee bemoeien.’

Op lokaal niveau wordt er wel samengewerkt met winkeliers en de politie, aldus Anholts. ‘Het is altijd lastig om sancties op te leggen na winkeldiefstal. Wij werken wel samen door bijvoorbeeld benodigde informatie te geven aan de politie.’

Het leefgeld van asielzoekers heeft eerder voor problemen gezorgd. Uit onderzoek blijkt dat een deel van de asielzoekers die wel een verblijfsvergunning hebben maar nog geen woning hebben, weigert te werken. De statushouders zijn ontevreden: ze moeten een eigen bijdrage leveren aan het COA, en vinden dat ze te weinig geld overhouden aan het einde van de maand.