De spichtige scherpte van Johan Cruijff wordt gemist

De spichtige scherpte van Johan Cruijff, 75 jaar geleden geboren, wordt gemist, schrijft Hugo Camps.

Maestro Johan Cruijff (1947-2016) zou afgelopen maandag 75 jaar zijn geworden. Ter ere hiervan is weer een boek verschenen met niet eerder gepubliceerde foto’s van de wervelende stroomstootvoetballer. Fotograaf Clifford Barton van Flymen zegt dat hij vooral Cruijffs mooie kop in reliëf wilde zetten. Johan was de fotogeniekste voetballer van zijn generatie. Het spichtige koppie met sluik haar en grote ogen, jukbeenderen als een mes, smal en frêle van structuur maakten zijn hoofd uniek. Eén keer zien was genoeg om hem niet te vergeten. Zoals bij grote filmsterren.

Zijn communicatietics blijven een feest: de verbastering van de taal, het eindeloze spreken met de schouderbladen en het inzuigen van woorden zoals een sigaret, zijn dwingende wijsheid… Monologen van de Verlosser waren een dissertatie. De intrigant Cruijff bestond de laatste jaren niet meer. Sport, politiek, wiet – Johan sprak over alles. Ik had hem wel over Oekraïne willen horen.

Hij zou streng zijn geweest over het gepruts van Ajax, dat ook nog eens een elftal van irritante mannetjes het veld instuurt. Met de hoogmoed van de verwendheid.

Pogingen om de Kuip in te ruilen tegen een hoop bakstenen is blasfemie

Het is tegenwoordig veel leuker om naar Feyenoord te gaan kijken. Daar is nog strijd en jongensachtigheid. Ik verheug me zeer in het feit dat het nieuwe stadion er niet komt. Feyenoord zit niet zo dik in de talenten als Ajax en kan het geld beter besteden aan goede voetballers. Overigens, elke poging om de Kuip in te ruilen tegen een hoop bakstenen is blasfemie.