De Oostenrijker Conchita Wurst zorgt nog steeds voor opwinding. Het is alsof we op de kermis rondlopen en naast de vrouw met drie borsten ook een vrouw met een baard te zien krijgen.
Je leest af en toe bizarre verhalen van mensen die zichzelf noch vrouw, noch man voelen, maar neutraal.
Een van hen is het Australische Norrie, die werd geboren als man, zich vrouw voelde, begon met de veranderoperatie, halverwege zich toch, uh, geen vrouw voelde en nu dus als niets door het leven gaat. Wat heerlijk rustig moet dat zijn!
Ondraaglijk
Ik weet niet hoe het is om je een man te voelen in een vrouwenlichaam, maar als je bereid bent zulke ingewikkelde ingrepen te ondergaan, dan moet het welhaast ondraaglijk zijn.
Evenzogoed zou ik dolgraag eens een man willen zijn en typisch mannelijke dingen doen: heel veel bier drinken, vechten, schreeuwen, naar de hoeren gaan, kortom eens lekker de baas spelen.
Sekse is iets dat de mensen bezighoudt; zodra niet helemaal duidelijk is of iemand man is of vrouw, spitsen we onze oortjes. Spannend!
Chanel
Neem nu het Oostenrijkse zanger Conchita Wurst. Op de site van Huffingtonpost zie ik staan dat de ontwerper Karl Lagerfeld, die al ruim honderd jaar werkt voor Chanel, een zogeheten fotoshoot heeft gemaakt met deze Conchita Wurst. (Een fotoshoot heet in zo’n modeblad tegenwoordig heel pretentieus vaak ‘story’, terwijl er geen woord aan te pas komt).
Nu begrijp ik eigenlijk helemaal niets van de nog voortdurende opwinding rond deze zanger, die niet speciaal vocaal begenadigd is, maar toch hele bevolkingsgroepen in de hoogste staat van opwinding weet te brengen.
Het is alsof we op de kermis rondlopen en naast de vrouw met drie borsten, de man met één been ook een vrouw met een baard te zien krijgen.
Minder spannend
Maar Conchita Wurst ís helemaal geen vrouw met een baard, het is een man met make-up. Zo, dat klinkt meteen al een stuk minder spannend.
Oude baas Lagerfeld, die je altijd weer met een nieuw semi-liefje ziet, is er helemaal opgewonden van. Of misschien is dat de connotatie van die vulgaire verzonnen achternaam?
Conchita Wurst heet eigenlijk Tom Neuwirth en schoot van semi-bekendheid naar semi-wereldfaam door zijn optreden bij het Songfestival, steeds meer een freakshow van halve en hele zolen. Sinds dat optreden heeft de zanger zich verder onthouden van de zang, maar laat zich liever fotograferen door genoemde Lagerfeld of door Jean Paul Gaultier.
Fotomodellen
Groot gelijk, want hoe lang duurt de roem en foto’s laten maken is een stuk makkelijker dan een hit produceren of zelfs een liedje zingen.
Toch stoort het mij; is er eindelijk eens een terrein waarin vrouwen uitblinken, de fotomodellen, moeten er weer zo nodig mannen tussen kruipen.
Sommige mensen denken dat iemand als Wurst, een extreme drag queen, ‘verwarrend’ werkt op de omgeving (dat zijn wij allemaal). Juist omdat Wurst onduidelijk doet over zijn/haar sekse. En verwarring zaaien is goed, dan schieten we uit het hokjesdenken en komen tot nieuwe, belangrijke dingen.
Verwarrend
Is het niet zo dat lelijke moderne kunst en afzichtelijk toneel, om maar wat te noemen, acceptabel wordt gemaakt door ervan te zeggen dat het verwarrend is? We vinden er niks aan en het is niet om naar te kijken, maar hallo, schoonheid is een achterhaald begrip, het gaat dus om verward worden. Dit terzijde.
Nu vind ik niet dat iedereen er hetzelfde bij moet lopen, dat zou behoorlijk saai zijn. Maar we hoeven ook niet hysterisch te worden over een zingende man met make-up. Het zal wel burgerlijk zijn, maar deze mensen lijken eerder zelf verward.