Dit is wat de Democratische Partij over het hoofd zag

09 november 2016Leestijd: 3 minuten
Aanhangers van Clinton tijdens de uitslagenavond in het Jacob K. Javits Convention Center - Foto: AFP

Victor Pak werkte als vrijwilliger voor de Clintoncampagne in Denver, Colorado.

De verkiezingsrace in de Verenigde Staten was een race als nooit tevoren, met een winnaar als nooit tevoren. De man die volgens velen nooit een kans had om president te worden, werd president. Tot de ochtend van de verkiezingen voorspelde The New York Times dat Hillary Clinton een kans van 85 procent op het presidentschap had.

Toen de uitslag uitbleef en de avond langer en langer duurde, was er geen tijd meer voor een toespraak van de verliezer. De evenementenhal was te krap geboekt, er werd geen rekening gehouden met een nederlaag. Ze deed het af met een belletje naar Donald Trump, de beoogde 45ste president van de Verenigde Staten.

De e-mails van campagneleider John Podesta

De gehele verkiezingsrace werd gekenmerkt door schandalen. Hillary’s e-mailopslag was een van de grootse, maar veel onthullender zijn de e-mails van haar campagnemanager John Podesta.

Zijn e-mails werden gelekt door Wikileaks en laten zien hoe het hart van de Democratische Partij klopt. Podesta was chief of staff voor Bill Clinton en adviseur van Barack Obama. Hij is de verbinder van de ons-kent-ons mentaliteit die Washington D.C. beheerst.

In die mentaliteit is geen ruimte voor kleinstedelijk Amerika. De ‘fly-over country’ tussen D.C. en Hollywood wordt het spottend genoemd. Dit zijn de steden en dorpen in Pennsylvania, Michigan en Wisconsin, waar Trump de eerste Republikein sinds Ronald Reagan is die er wint.

Hillary verbeeldde zich dat die staten zonder enige moeite op haar zouden stemmen, maar de mensen die hier in 2008 de economie zagen instorten dachten daar anders over. Negen miljoen banen gingen verloren in de Verenigde Staten en zelfs zonder FoxNews te kijken wisten ze dat niemand naar hen omkeek.

Ook Barack Obama bracht geen verandering

Zelfs Barack Obama bracht niet de verandering waar zij op hoopten. De economie trok aan, maar desondanks zijn er op dit moment meer gezinnen met een hoger of lager inkomen dan gezinnen met een middeninkomen.

Obama stelde in 2008 op het hoogtepunt van de economische crisis Timothy Geithner aan als minister van Financiën. Geithner was een leerling van Robert Rubin, de minister van Financiën tijdens Bill Clintons tweede termijn als president. Rubin dereguleerde de banken en vertrok na z’n politieke carrière naar Citigroup om daar als adviseur voor 15 miljoen dollar per jaar aan de slag te gaan.

Bernie Sanders en Elizabeth Warren protesteerden bij de Democratische Partij, maar niemand luisterde. Vooral John Podesta niet. Uit zijn emails blijkt dat als campagnetactiek tegen Sanders werd overwogen een foto van een zonnebadende Sanders in Martha’s Vineyard te gebruiken. In diezelfde plaats bracht dezelfde Hillary Clinton de maand augustus door om fundraisers bij te wonen. Ze haalde die maand zo’n $143 miljoen dollar op.

In fly-over country werd Trump omarmd

De Amerikanen in fly-over country kunnen geen $10.000 betalen om op de foto te gaan met Hillary. Zij bezitten niet over het e-mailadres van John Podesta om een baantje voor een vriend of schoonzoon te regelen.

Trump voerde wel campagne voor al die mensen. Hij presenteerde zich als buitenstaander en maakte zelfs ruzie met z’n eigen partij. Zijn belofte van schoon schip maken in Washington D.C. en op te komen voor de vergeten mannen en vrouwen in Amerika werd omarmd. Zelfs zijn seksistische en racistische uitspraken werden hem vergeven door z’n aanhang.

De uitstekende peilingen en de campagnekas werkten verblindend voor Hillary en haar getrouwen. Wisconsin, de staat die Trump de overwinning bezorgde, bezocht zij voor het laatst in april. Hillary zag zich al plaatsnemen in het Witte Huis, maar had niet door dat geen enkele Amerikaan zin had in de vrouw die al dertig jaar meedoet aan het politieke machtsspel.

Laat het een les zijn voor de Democraten.