De krokodillentranen van Federica Mogherini

23 maart 2016Leestijd: 3 minuten
Foto: EPA

Brussel was het doelwit van een laffe terroristische aanval met een overduidelijke symbolische waarde. Een vastbesloten, dwingend antwoord van Europa tegen het jihadisme blijft merkwaardig genoeg vooralsnog uit. Waarom eigenlijk?

Brussel en Europa leken vorige week vrijdag, toen de deal met Turkije over het afremmen van de migrantenstroom van Turkije naar Griekenland werd gesloten in een lichtelijk euforische stemming.

Dit alles werd vergroot toen in de loop van de dag een van Europa’s meest gezochte terroristen, Salah Abdeslam, in Brussel werd opgepakt. Abdeslam was een van deelnemers aan de aanval op Parijs in november vorig jaar. Tot veler verrassing zat hij sinds de aanval gewoon ondergedoken in zijn thuisbasis, de Brusselse migrantenwijk Molenbeek.

Contact verloren
Hoewel politici veel stoere praat bezigen over dat ‘democratie nooit is te verslaan’ etcetera, lijken verantwoordelijke Europese politici het contact met de realiteit te zijn verloren.

Neem de Europese Hoge Commissaris voor Buitenlandse Zaken en Defensie, de Italiaanse ex-communiste Federica Mogherini. Tijdens het migrantendrama het afgelopen half jaar viel zij vooral op door intimidatie en bedreigingen aan het adres van de Visegrad-landen, omdat die – geheel in lijn met Europese verdragen – de grenzen hadden gesloten voor illegale migratie.

Verder viel de Italiaanse regelmatig uit tegen degenen, die naar nu blijkt een terechte link legden tussen de migratiestroom en de veiligheid van Europa en de Hoge Commissaris daarop wezen.

Afshin Ellian: Kaarsjes zijn niet het antwoord op moslimterreur

Verleden
Met haar houding hield Mogherini zich keurig aan de richtlijnen van de Duitse bondskanselier Angela Merkel, de zelfbenoemde leider van Europa. Ze deed precies wat Merkel en haar vorige baas en partijgenoot, de Italiaanse premier Mateo Renzi, van haar wilden: het steunen van een ongelimiteerde toestroom van illegale migranten naar Europa zonder zich te bekommeren om de veiligheid van de Europeanen.

Jihadisten zoals Abdeslam en zijn medestrijders konden in Parijs – en mogelijk Brussel – vernietigend toeslaan omdat Mogherini en andere Europese leiders zich sterk maakten voor een ongecontroleerd opendeurenbeleid.

Abdeslam is een loopjongen en de IS-organisatie heeft dankbaar gebruik gemaakt van zijn diensten. Hij was in september vorig jaar in Boedapest om zijn handlangers op te pikken, die vast zaten tussen de migranten op het Ooststation.

Hoewel de allochtonengemeenschap in Molenbeek niet succesvol in België is geïntegreerd, konden deze jihadisten uit het Midden-Oosten wél succesvol integreren in Molenbeek. De cel kon met hulp uit de wijk vier maanden lang ondergedoken blijven.

Eurabië
Mogherini barstte gisteren in tranen uit toen ze het nieuws uit Brussel te horen kreeg tijdens een speech in Jordanië. Maar solidariteit met de slachtoffers en hun nabestaanden bleef uit. In plaats daarvan legde zij een directe link tussen het leed in Brussel en dat in het Midden-Oosten waarmee de gevolgen van de aanval op Brussel voor de slachtoffers en hun nabestaanden werden gerelativeerd en in een politieke context geplaatst.

Kofferbommen en koudwatervrees: zo verliep aanslag vliegveld Brussel

Het gedrag van Mogherini doet sterk denken aan Merkel na de massa-aanrandingen in Keulen. Ook toen was er ook geen onvoorwaardelijk medeleven met de eigen Duitse slachtoffers. Sterker, de Duitse autoriteiten deden er alles aan om het ‘ongemak’ in de doofpot te stoppen.

Alles valt op zijn plek, als je erbij betrekt dat Mogherini een aanhanger is van wat Egyptische politicologe Bat Yeor ‘Eurabië’ heeft genoemd, de versmelting van Europa en de Arabische wereld, en dat zij er alles aan wil doen om de politieke islam een plek te geven in Europa.