Het verzwijgen van de problemen doodt de gastvrijheid

13 januari 2016Leestijd: 3 minuten
'ANP'

De gedachte dat een vergrijzende, geseculariseerde en homogene Duitse bevolking op een soepele manier zo veel immigranten zal opnemen, is naïef.

Tegenwoordig hoort iedereen het in Keulen donderen. Een Griekse tragedieschrijver zou ervan in extase raken. De verdoezeling van de wandaden van sommige vluchtelingen komt nu als een boemerang terug in het politiek correcte gezicht.

De beste manier om het draagvlak voor de opname van vluchtelingen te ondermijnen, is door problemen te verzwijgen. En erosie van het draagvlak was nu precies wat de autoriteiten wilden voorkomen.

Hoe is het toch mogelijk dat Berlijn zich zo heeft losgezongen van de werkelijkheid? Waarom zouden jonge migranten zich altijd als engelen gedragen? Dat doen jonge Duitse burgers toch ook niet? Waarom worden Duitse burgers die zich zorgen maken over het absorptievermogen van de Duitse samenleving, weggezet als fascisten?

Waarom wordt elke poging om de instroom te reguleren, verdacht gemaakt? De oproep van bondskanselier Angela Merkel om een discussie te beginnen over hoe men kan samenleven, komt rijkelijk laat.

Decennialang hebben conservatieve denkers gewaarschuwd dat er geen draagvlak is voor onbeperkte immigratie die Europa zal destabiliseren. Hoe vaak werd er niet gewaarschuwd dat integratie een lastig proces is, radicalisering in beide kampen op de loer ligt en geweld zomaar kan uitbarsten? Conservatieve denkers werden echter weggehoond en weggezet als oproerkraaiers die eigenhandig een botsing der beschavingen probeerden te bewerkstelligen.

Instabiel

En dan te bedenken dat de demografische gegevens bepaald verontrustend zijn. Het betreft immers vooral jonge mannen. Jonge mannen zijn in alle culturen een probleem, juist omdat zij jong zijn.

Kijk naar Zweden, waar de grenzen inmiddels worden gecontroleerd. De Amerikaanse conservatieve denker Ross Douthat wijst erop dat niet minder dan 71 procent van alle Zweedse asielaanvragen werd ingediend door mannen. Onder tieners zonder begeleiding was de verhouding nog schever: 11,3 keer meer jongens dan meisjes. Samenlevingen met meer jongens dan meisjes, zijn instabiel. Dat geldt a fortiori voor jongens die niet overtuigd zijn van vrouwenrechten.

Integratie krijgt een kans als de instroom niet te groot is. Dat veel Turkse en Noord-Afrikaanse immigranten succesvol integreerden, komt doordat de instroom van moslims in Frankrijk en Duitsland slechts 1 procent per decennium groeide.

Nu is de situatie geheel anders. Op het eerste gezicht lijkt een instroom van 1 miljoen op een Duitse bevolking van 82 miljoen geen grote opgave. Het wordt echter problematisch als je beseft dat het hier vooral jonge mensen betreft die zich mengen met 10 miljoen reeds aanwezige jonge mensen onder wie zich al veel migranten bevinden. In dat cohort heeft de huidige instroom wel degelijk impact.

Naïef

Aan de ene kant zal gezinshereniging jonge mannen tot bedaren kunnen brengen en minder gevoelig maken voor de lokroep van radicalen. Aan de andere kant kan hereniging de demografische impact verdubbelen, waardoor op termijn de helft van de bevolking onder veertig jaar uit migranten bestaat en hun kinderen. De gedachte dat een vergrijzende, gesculariseerde en homogene Duitse bevolking op een soepele manier zo veel immigranten zal opnemen, is naïef.

Het ligt veel meer voor de hand dat dit transformatieproces zonder weerga de polarisering tussen autochtonen en allochtonen aanwakkert.

Terrorisme en politiek geweld liggen in het verschiet. Merkel heeft echt niets nagelaten om de wereld werkelijkheid te laten worden zoals die wordt beschreven in de roman Onderwerping van de Franse schrijver Michel Houellebecq.

Merkel zou pas echt leiderschap tonen als zij de Duitsers zou uitleggen dat het een illusie is dat de Duitse zonden uit het verleden kunnen worden geabsolveerd door een overdreven humaniteit. Zij zou er goed aan doen om de Beierse voorstellen om quota in te stellen, niet meer direct van tafel te vegen.

Europese plannen om asielzoekers te herverdelen, komen nauwelijks van de grond. Athene en Rome vertragen elk plan om de Europese buitengrens gemeenschappelijk te bewaken. De Turkse president Recep Tayyip Erdogan beperkt de instroom niet. Merkel heeft geen andere keus dan het Zweedse voorbeeld te volgen en grenscontroles op te voeren. Onder het Nederlandse voorzitterschap zal de Europese Unie steeds verder uit elkaar vallen.

Ingelogde abonnees van EWmagazine kunnen reageren
Bij het plaatsen van een reactie geldt een aantal voorwaarden. Klik hier voor de voorwaarden.

Reacties die anoniem worden geplaatst of met een overduidelijke schuilnaam zullen door de moderator worden verwijderd, evenals reacties die niets met het onderwerp van het artikel te maken hebben. Dit geldt evenzeer voor racistische of antisemitische reacties. De moderator handelt in opdracht van de hoofdredacteur.