Het Griekse drama? De tragiek van de volksverhuizers? Islamitisch terrorisme? Het Brusselse apparaat doet niets aan deze existentiële problemen. De Europese Unie wordt ontvoerd door haar eigen trouwe dienaren.
Europa werd ooit ontvoerd. Dat was een prettig verhaal: vanuit Azië, waar nu wordt gemoord, werd Europa naar Europa gebracht. Zo kwamen er twee Europa’s in de wereld: Europa als continent en Europa als idee.
Europa als idee liet zich in de twintigste eeuw geregeld ontvoeren, met het nationaal-socialisme en het stalinisme als meest misdadige ontvoerders. En dit is een onprettig verhaal.
De Franse schrijver Michel Houellebecq laat in zijn boek Onderworpen zien hoe Europa, in zijn verhaal Frankrijk, zich aanpast aan de islam. Hier gaat het niet meer om Europa als idee, maar om het fysieke Europa. Dat is geen ontvoering, maar verovering.
Gemarchandeer
Het fysieke Europa verwijst in de eerste plaats naar de politieke grenzen van de Europese Unie. De meeste filosofen en literatoren schreven verhandelingen over het niet-bestaande Europa, namelijk het Europa van ideeën en niet het Europa van mensen en ideeën.
In 2011 constateerde de Duitse filosoof Jürgen Habermas dat het ‘gemarchandeer met reddingspakketten, dubbelzinnige signalen en telkens weer uitgestelde concessies’ niet heeft gewerkt.
Nachtmerrie
De droom van de naleving van de vrijwillig overeengekomen afspraken is niet uitgekomen. Europa als idee is dus veranderd in Europa als droom. Wordt de droom nu een nachtmerrie?
Habermas licht toe wat die droom eigenlijk was: ‘De droom van de “mechanismen” die een gemeenschappelijke politieke wilsvorming overbodig moesten maken en de democratie moesten beteugelen, is niet alleen op de verschillende economische culturen, maar ook op de snel wisselende constellatie van onvoorspelbare omgevingen stukgelopen.’
Verdeeldheid
Het bureaucratische mechanisme dat de democratische wilsvorming wilde beteugelen, is inderdaad een van de belangrijkste problemen waarmee Europa kampt. Het mechanisme is stukgelopen.
De Europese eenheid is omgeslagen in Europese verdeeldheid. En de Europese solidariteit kan slechts nog in stand worden gehouden door ‘mechanismen’.
Europese burgers keren zich juist nu in mindere of meerdere mate tegen de ‘mechanismen’ die, in plaats van de wilsvorming van de Europese volkeren, macht willen uitoefenen.
Orthodoxe islam
Dit Europa heeft geen antwoord op drie belangrijke vragen: de crisis van de eurozone, de grenzen van de grote volksverhuizing, en het veiligheidsvraagstuk omtrent het islamitische terrorisme in samenhang met de toename van de orthodoxe islam in Europa en de Russische Federatie.
Voor al deze vraagstukken is er nog geen begin van een antwoord te vinden in Brussel.
De euro verkeert in een crisis die niet in de volle breedte en diepte wordt aangepakt. Griekenland is niet van plan om de sociale verzorgingsstaat te hervormen en hoopt de kosten daarvan ook de komende decennia te kunnen verhalen bij de Europese belastingbetalers.
Optimisme
De Griekse premier Alexis Tsipras zegt dat als Griekenland uit de eurozone stapt, dat het begin van het einde is voor de Europese Unie. Italië en Spanje kunnen het Griekse voorbeeld dan makkelijk volgen.
Deze Griekse communist barst van het optimisme. In werkelijkheid willen Italië en Spanje helemaal niet het voorbeeld van Griekenland volgen, tenzij de communisten ook in die landen aan de macht komen.
De grote volksverhuizing gaat onverminderd door – de Europese Commissie wil haar niet stoppen.
Signaal
Ze willen het niet eens proberen in Brussel. Via Griekenland, Italië en het Franse Calais proberen de volksverhuizers verschillende Europese landen te bereiken.
Na talloze vergaderingen komt de Commissie met een opzienbarende oplossing: de verdeling van de volksverhuizers binnen de Europese Unie. Dat is geen oplossing, dat is een welkomstsignaal aan de mensensmokkelaars en alle volksverhuizers in Afrika. Brussel negeert het probleem van de grote volksverhuizing.
Alarmerend
Ook op veiligheidsgebied gaat Europa door met geen beleid of slecht beleid. De Russische Federatie wordt verder in het nauw gedrongen. Verschillende deskundigen waarschuwen ons dat de situatie in Rusland alarmerend wordt. De destabilisering van Rusland is levensgevaarlijk.
En dan is er nog het islamvraagstuk. Op het gebied van het islamitische terrorisme en de toename van de orthodoxe islam in Europa wordt evenmin noemenswaardig beleid gevoerd. Brussel is zelfs niet bereid om deze kwestie te erkennen als een groot probleem.
De radicale islam in verschillende vormen, zoals salafisme en wahabisme, wordt ongestoord verspreid in de dorpen en steden van Europa.
Psychologische klap
Aan deze problemen kan ik duizenden woorden met voetnoten wijden. Er is al veel geschreven. Het Brusselse apparaat doet niets aan deze existentiële problemen. De Griekse regering zou de eurozone en daarmee Brussel een zware psychologische klap kunnen toebrengen.
De communisten streven er, net als de islamisten, naar om de Europese Unie te bedonderen. Dat kan tot een hete zomer leiden.
De nieuwe ontvoering van Europa wordt in etappes uitgevoerd. De Europese Unie wordt ontvoerd door haar eigen trouwe dienaren. Het toverwoord is ‘mechanisme’ om de wilsvorming van de Europese volkeren in het licht van wijsheid te voorkomen.
De ontvoerder van Europa heet de bureaucratie. Europa als droom kan een nachtmerrie worden.