Wijze woorden van een Egyptische dictator over radicale islam

17 januari 2015Leestijd: 3 minuten
''

De Amerikaanse president Barack Obama kreeg de Nobelprijs voor zalvende woorden in Caïro die niets oplosten. Hoeveel meer recht heeft de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi dan wel niet op diezelfde prijs voor het spreken van de waarheid?

Ondanks dat de Franse politie de redactieburelen van satirisch tijdschrift Charlie Hebdo in de gaten hield, wisten de jihadisten er binnen te dringen en een slachting aan te richten. Het vrije Westen is immers niet in staat om alle aanslagen te voorkomen.

Frankrijk werd in de jaren tachtig en negentig van de afgelopen eeuw al geteisterd door aanslagen van fundamentalisten. Dat is dus ruim vóór 11 september 2001, wat de mythe ontkracht dat de westerse interventies in Irak en Afghanistan ons al deze ellende hebben bezorgd. Westerse zelfhaat lijkt echter onuitroeibaar.

Grote fout

Zo heb ik in binnen- en buitenland weer commentatoren horen zeggen dat wij al deze fundamentalistische ellende over onszelf hebben afgeroepen.

Als het Westen Saddam Hussein had laten zitten, dan werden de soennieten nog steeds voorgetrokken en hadden zij geen reden om zich aan te sluiten bij IS. Het was volgens deze commentatoren dus een grote fout om Saddam af te zetten.

Maar diezelfde Saddam-apologeten betogen vaak vijf minuten later dat de westerse steun voor akelige dictators in het Midden-Oosten het islamitisch terrorisme vleugels heeft gegeven. Het Westen is dus altijd producent van terrorisme, of we Saddam laten zitten of niet. Saddam-apologeten zoeken hun kracht kennelijk niet in consistentie.

Doodleuk

Het is triest om te moeten constateren hoe, zelfs nadat de halve redactie van een satirisch magazine wordt uitgemoord door jihadisten, westerse zelfhaters de schuld toch nog bij het Westen weten te leggen.

Zo schreef Financial Times-commentator Tony Barber dat het stupide was van Charlie Hebdo om moslims te beledigen. Hier wordt dus de causaliteit doodleuk omgekeerd. De jihadisten moorden niet uit vrije wil, maar onze beledigingen dwingen hen ertoe! Wat een gotspe.

Waarop wij ook weer worden getrakteerd door bijna alle Duitse en Franse politici, is de claim dat de aanslag in Parijs natuurlijk niets heeft te maken met de islam. Iedereen die de verschrikkelijke beelden bekeek, kon vaststellen dat de daders luid en duidelijk ‘Allah is groot’ riepen.

Profeet

Zij schreeuwden eveneens dat de profeet nu was gewroken. Hoeveel bewijs is er nog nodig dat het hier jihadisten betreft? Kennelijk schieten veel mensen bij een aanslag automatisch in een politiek correcte kramp.

Wat je ook niet mag zeggen, is dat de levenswijze van de profeet zelf overeenkomsten heeft met die van jihadisten. Er komen in de Koran immers nogal wat onthoofdingen voor van mensen die de profeet hebben verraden. Jihadisten willen graag het leven van de profeet imiteren en in Parijs is dat heel aardig gelukt.

Natuurlijk zijn de meeste moslims vredelievend en walgen zij van deze barbaarse acties. Waar het echter om gaat, is dat elke ideologie en elke religie een gewelddadige potentie bezit en dat het hoog tijd is dat ook moslims zich hierin gaan verdiepen. Ook de wijze waarop de islam omgaat met afvalligen en ongelovigen, is onaangenaam.

Ware dictator

Interessant genoeg heeft de Egyptische president Abdel Fattah al-Sisi hier onlangs op gewezen. Sisi heeft zich ontpopt als een ware dictator die de Moslimbroederschap op alle manieren het leven zuur maakt. Toch kunnen ook dictators soms verstandige dingen zeggen.

Zo hield Sisi onlangs een nieuwjaarstoespraak voor islamitische geleerden in Caïro waarin hij vaststelde dat de islamitische wereld wordt verscheurd door extremisten die haat en verderf zaaien. Hij riep de Korangeleerden op om nu eindelijk eens te stoppen om altijd en overal het Westen zwart te maken.

Wat een contrast met de Amerikaanse president Barack Obama, die in het begin van zijn ambtsperiode in Caïro zoete broodjes kwam bakken en er niets voor terugkreeg!

Kerstviering

Sisi bezocht een kerstviering in een koptische kerk in Caïro. Geen enkele Egyptische president ging hem voor. Helaas zal Sisi, die in fanatieke moslimkringen wordt gehaat omdat hij zijn religieuze voorganger Mohammed Morsi heeft afgezet, de islam niet kunnen hervormen.

Obama kreeg de Nobelprijs voor zalvende woorden die niets oplosten. Hoeveel meer recht heeft Sisi dan wel niet op diezelfde prijs voor het spreken van de waarheid?