Benjamin Smalhout (22) van Likud Nederland schreef onderstaande reactie op een blog van Hala Naoum Néhmé, ‘Gedrag van extremistische Joden bij pausbezoek is beschamend’.
In 1985 bezocht paus Johannes Paulus II Nederland. Agenten moesten toen in Utrecht waarschuwingsschoten lossen om de paus te beschermen, de Mobiele Eenheid voerde charges uit. Omdat vierduizend demonstranten helemaal door het lint gingen toen ze de paus zagen.
Hoe anders was het bezoek van Paus Franciscus aan Israël afgelopen weekend.
Er werden geen waarschuwingsschoten gelost, op de Israëlische televisie waren geen parodieën als ‘Popie Jopie’ te zien, de ramen van het gebouw waarin Franciscus zou slapen werden anders dan in Utrecht destijds niet ingegooid, en er werden anders dan in Nederland geen posters verspreid waarin een beloning van 15.000 gulden werd beloofd aan eenieder die de paus een kogel door zijn hoofd zou schieten.
Alle egards
Nee, de paus werd in Israël met respect en alle egards ontvangen. Anders dan in Nederland in 1985 was het bezoek van de paus allesbehalve beschamend. Juist daarom is de inhoud van de blog van Hala Naoum Néhmé op elsevier.nl, ‘Gedrag van extremistische Joden bij pausbezoek is beschamend’, zo onzinnig.
Dit omdat het zoals gezegd juist Nederland is geweest dat in 1985 aan de wereld liet zien totaal niet tolerant te zijn ten opzichte van een bepaald geloof.
Maar ook omdat Néhmé met een reeks van insinuaties en halve waarheden komt die kant noch wal raken. Een korte bloemlezing.
Klaagmuur
‘Seculiere- en religieuze Joodse extremisten hebben van het verdrijven van alle andersdenkenden hun levensmotto gemaakt.’
Hoeveel andersdenkenden zijn er de afgelopen jaren uit Israël verdreven? Bestaat de linkse partij Meretz niet meer? Bestaat de Arabisch-Israëlische partij Balad, wier leider Azmi Bishara ooit voor Hezbollah spioneerde, niet meer?
Natuurlijk bestaan beide partijen nog! In Israël mag je zeggen en vinden wat je wilt. Je mag de hele dag bij de Klaagmuur bidden, je kunt als homo in Tel Aviv elke avond naar een homodiscotheek, en je kunt de hele week demonstreren tegen de regering. Nooit zal je daarom worden verdreven of uitgezet.
Christendom
Néhmé beklaagt zich over de geringe aandacht voor het christendom in het Israëlische onderwijs, het gaat vooral over de Holocaust.
Maar hoeveel aandacht is er voor het jodendom – of het boeddhisme – in het Nederlandse onderwijs? Dat gaat ook vooral over de Holocaust. Als leraren in Nederland daar tenminste nog over durven te spreken. Uit onderzoek blijkt dat leraren er moeite mee hebben in aanwezigheid van islamitische leerlingen.
‘Met gesloten ogen leunde de paus [met] zijn hoofd [tegen de veiligheidsmuur]. Misschien bad hij voor een 9 november 1989-moment.’
De Berlijnse muur was gebouwd om ervoor te zorgen dat zestien miljoen Oost-Duitsers niet in vrijheid konden leven. Het veiligheidshek is door Israël gebouwd om ervoor te zorgen dat Israëlische mannen, vrouwen en kinderen juist wel in vrijheid kunnen leven, en niet langer worden opgeblazen in pizzeria’s, bussen, discotheken en op trouwlocaties.
De Berlijnse muur heeft veel levens gekost, het veiligheidshek heeft al honderden, zo niet duizenden levens gered. Néhmé maakt daarom een absurde en abjecte vergelijking.
Poster
‘Is het niet beschamend dat de Joodse gemeente van Jeruzalem een christelijk voorlichtingscentrum verzocht een grote poster van een lachende en zwaaiende paus weg te halen omdat die aanstootgevend zou zijn voor Joden?’
De poster moest niet worden weggehaald omdat die ‘aanstootgevend voor Joden’ was, maar omdat er een wet is die zegt dat er geen posters aan historische gebouwen in Jeruzalem mogen hangen, het onderwerp maakt daarbij niet uit.
‘Hoe aan die vrede te denken als in aanloop naar het pauselijke bezoek extremistische Joodse groeperingen kerkmuren bekladden.’
Israël is een normaal land. Net als Nederland kent het tasjesdieven en vandalen. Vandalen die hard moeten worden aangepakt, omdat het schandalig is om een (eeuwenoude) kerk met graffiti te bespuiten.
Maar om dan te insinueren dat dan vrede niet meer mogelijk is? Omdat een paar hooligans met verf spuiten? Met die redenering staan wij in Nederland aan de vooravond van een burgeroorlog, kijkend naar het gedrag van een paar honderd Ajax- en Feyenoord-hooligans.
Trouwens, het geweld en de discriminatie waarmee christenen in de Palestijnse gebieden te maken hebben, is nog wel van een andere orde. Zo werd deze maand de dienst in de St. Joriskerk in Bethlehem verstoord door een moslimmeute, die de gelovigen met messen aanviel.
Hamas
Hamas-knokploegen ‘zouden kerken en priesters eventjes met rust laten. Een stap die voor extremistische Joodse activisten ondenkbaar is’.
Extremistische Joden zijn erger dan Hamas, dat in haar Handvest heeft staan dat de Joden moeten worden uitgeroeid? En in welke kerken zouden die Joodse knokploegen de priesters dan voortdurend in elkaar rammen? Wat zijn dat voor waandenkbeelden?
Hala Naoum Néhmé schildert in haar blog Israel af als een intolerant en religieus fanatiek land. De feiten laten iets anders zien. Israëliërs zijn geen religieuze fanaten: in Nederland stemmen percentueel meer kiezers op religieuze partijen dan in Israël.
En katholieken worden er niet continu beschimpt, zoals in Nederland, waar iedere gerespecteerde cabaretier wel een grap moet maken over de paus.
Beschaamd
Integendeel, een van de zeven hoogste rechters in het Israëlische Hooggerechtshof bijvoorbeeld, Salim Joubran, is een Arabische katholiek.
Néhmé zou zich daarom beschaamd moeten voelen over haar blog, en het zou haar sieren als ze zich eens in andere pausbezoeken zou verdiepen, dat van paus Johannes Paulus aan Nederland in 1985 voorop.