De Arabische Liga verzocht het Westen om de Syrische oppositie militair te steunen. Daarover zal waarschijnlijk volgende week een beslissing worden genomen.
De Syrische oppositie besprak in Rome deze mogelijke westerse militaire steun met westerse diplomaten. Wie moeten worden geholpen? Het vrije Syrische leger? Moet Amerika Assad bombarderen? Gaan westerse commando’s naar Syrië om de strijd tegen Assad coördineren? Allemaal relevante vragen.
Salafisten
Maar de belangrijkste vraag is: hoever reikt de macht van de salafisten? Er zijn steeds meer salafisten in Syrië, ze zijn goed georganiseerd. Ze verspreiden salafistische propaganda in het kader van reïslamisering van Syriërs, en ze nemen deel aan de burgeroorlog.
Hoe zien die Syrische salafisten eruit? Wat verkondigen ze?
Deze film, door de jihadisten zelf gemaakt, toont hoe de cultuur van de jihad – namelijk het barbaarse oergeweld – zich in Syrië met succes voortplant.
Kindje
Het kindje verheerlijkt en bezingt de wreedheid en het geweld. Hij is gehersenspoeld. Maar de waanzinnige massa die hem omcirkelt, dorst werkelijk naar dood en bloed. Ook dit is Syrië.
Hierover maken westerlingen zich zorgen. En terecht. Ik ben bang dat de lijdensweg van de Syriërs lang en afschuwelijk zal zijn.
Het jihadistische kind bezingt de toekomstige gebeurtenissen: alle alawieten moeten dood, net als alle sjiieten. Het kindje kondigt de komst van een grote slachter aan. De gebaren die hij met een mes maakt, zijn weerzinwekkend.
Tragedie
In de tragedie van Syrië gaat het niet alleen om de westerse of Russische belangen. Eigenlijk gaat het in de eerste plaats om Israël. Niet Amerika of Engeland, maar Israël is het buurland van Syrië.
Onlangs vernietigde de Israëlische luchtmacht met een bombardement wapens en raketten die voor Hezbollah waren bestemd. Er waren geruchten dat daarbij ook leden van de Iraanse revolutionaire Garde waren omgekomen.
Kort daarna kondigde de Iraanse overheid aan dat generaal Hassan Shateri door ‘de zionistische terroristen’ om het leven was gekomen in Syrië. Het vrije Syrische leger ontkent dat. Volgens de Syrische oppositie is de generaal bij de Israëlische bombardementen gedood.
Martelaar
Wat deed shahid (martelaar) Hassan Shateri in Syrië? Volgens de Iraanse overheid werkte hij voor de Quds-divisie van de Revolutionaire Garde en was hij belast met de wederopbouw van Libanon. Hij hield kantoor in Zuid-Libanon.
Dit betekende één shahid meer en één islamitische terrorist minder. Maar er zijn nog duizenden andere handlangers van het islamitische Iran in Syrië en Libanon.
Velen, ook mijn linkse vrienden, zijn blij dat Israël niet per ongeluk in ruil voor een vredesverdrag de Golanhoogte aan de Syrische regering heeft overgedragen. De Golan is strategisch voor de veiligheid van Israël. Als Israël de Golanhoogte aan Syrië had overgedragen, had Israël nu een serieus veiligheidsprobleem, nee drama erbij.
Klein land
Israël is een klein land. De Golanhoogte is een neutrale veiligheidszone voor Israël. De Syrische burgeroorlog bewijst nogmaals dat Israël niet hoeft te rekenen op duurzame vredesverdragen met zijn buurlanden. De vredesverdragen worden in het Midden-Oosten gesloten met personen, niet met volkeren.
Als de politieke leiders weg zijn, is er geen vrede meer. Al die naïevelingen die dachten dat de politiek van ‘land in ruil voor vrede’ zou werken, komen bedrogen uit de harde realiteit. Het was een vreemde gedachte om daarmee duurzame vrede te willen vestigen.
Vrede kan slechts worden gevestigd waar verschillende volkeren daar echt naar dorsten.
Sharia
Voor Israël bestaat er geen vrede: de joodse staat is in strijd met de sharia. Op ‘islamitische grond’ mag geen niet-islamitische staat worden gevestigd.
Daarom moet Israël over voldoende militaire capaciteit beschikken om zich te allen tijde te kunnen verdedigen. Bovendien dwingt de gewelddadige realiteit van het Midden-Oosten de Israëlische regering om – gelet op de kleine omvang van Israël – een neutrale veiligheidszone buiten de eigen landsgrenzen op te richten.
In gevaar
Voor de tweede keer na de oprichting van de joodse staat is Israël existentieel in gevaar: de Arabische storm heeft tot islamitische bewustwording geleid en het islamitische Iran is een steeds belangrijker steunpilaar van het islamitische terrorisme in het Midden-Oosten.
Israël is letterlijk omsingeld door vijanden. Binnenkort gaat de Amerikaanse president Barack Obama naar Israël. Zou hij de ernst van de situatie begrijpen? En dan nog: wat maakt het voor de Israëlische realiteit uit of Amerika en Europa de veiligheidssituatie van het land kunnen begrijpen?
Zichzelf beschermen
Israël moet zichzelf kunnen beschermen. Wat Europa en de Verenigde Staten daarvan vinden, is slechts van belang voor diplomatieke en economische betrekkingen. Kijk nog eens naar dat Syrische salafistische kindje, naar zijn gebaren met dat mes.
In deze realiteit leeft Israël. Deze angstaanjagende werkelijkheid laat geen ruimte voor spielerei of voor internationaal recht.
De bezetting van Golanhoogte is en was in strijd met het internationaal recht. Maar de regels van het internationaal recht kunnen de joden in Israël niet beschermen tegen de oprukkende politieke islam. Al eerder heeft het internationaal recht de joden niet kunnen beschermen.
Hiermee zeg ik niets over de inhoud en de geldigheid van het internationaal recht, maar ik constateer slechts de kracht van feiten.
Gelukkig dat Israël op de Golanhoogte zit.