Premier Cameron roept volgens een krant op tot een nationaal debat over ‘staatsvijand nummer één’.
Tot voor kort waren ze hooguit een gevaar als je met een zak slappe Engelse patat langs het kiezelstrand liep. Maar de afgelopen weken vielen meeuwen in badplaatsen bejaarden en kleuters aan en pikten ze een schildpad en honden dood.
Vakantie aan de Britse zuidkust is je leven riskeren. Zeker met een donut of vleespasteitje in de hand. Maar voor de Britse pers zijn de ‘killermeeuwen’ een uitkomst nu het parlement met reces is.
Emily Vincent mocht dagenlang in The Times, met Hitchcockiaanse dramatiek, verhalen over hoe ze haar yorkshireterriër aan een meeuw moest afstaan. ‘Ik heb nooit geweten dat er zoveel bloed uit zo’n klein hondje kon komen.’
Kannibalen
Niet alleen trekken meeuwen verder het land in, ze zijn groter en hongeriger dan voorheen. Ze zijn ‘psychotische kannibalen’ geworden, die zich onder meer te goed doen aan spreeuwen.
Het aantal meeuwenkoloniën in Britse steden steeg van 239 in 2000 tot 470 nu. Premier David Cameron roept volgens The Daily Mail op tot een nationaal debat over ‘staatsvijand nummer één’.
Sommige gemeenten ondernamen al actie. Om de vogels tegen te houden, worden lantaarnpalen met lichtgevende verf beschilderd. Bedrijven verven hun daken rood, burgers ontvoeren jonge meeuwen en breken eieren.
Natuurlijk kunnen Britten eten op het strand vermijden. Ze kunnen afvalemmers met deksels neerzetten, draden over daken spannen om te voorkomen dat meeuwen er nesten maken en erop toezien dat toeristen het tuig van de vogelwereld niet voeden. Maar dan zou je krantenkoppen als ‘Dolgedraaide meeuwen openen luchtaanvallen op migranten bij Het Kanaal’ uit The Daily Star moeten missen.
Elsevier nummer 34, 22 augustus 2015