Niemand mag ‘Ebola-city’ verlaten, behalve wie geld heeft

29 augustus 2014Leestijd: 3 minuten

Vanwege het grote aantal ebola-besmettingen is West Point, de grootste sloppenwijk van de Liberiaanse hoofdstad Monrovia, hermetisch afgesloten. Maar voor wie een paar dollar heeft, is ontsnappen een fluitje van een cent.

Ondanks haar nominatie voor de Nobel-prijs is de Liberiaanse president Ellen Johnson Sirleaf op dit moment niet erg geliefd in eigen land. Op 20 augustus besloot ze om de gehele sloppenwijk West Point in hoofdstad Monrovia in quarantaine te plaatsen.

Quarantaine

Het aantal ebola-besmettingen nam in razend tempo toe in de wijk en de president zag geen andere optie dan een quarantaine-zone in werking te stellen. In een klap was een gebied, waar naar schatting 60.000 tot 120.000 personen wonen, afgesloten van de buitenwereld. Wie even op bezoek was, heeft pech.

Zwaar bewapende soldaten bewaken de grenzen van ‘Ebola-city’, als ware het een moderne variant van de vallei der blinden en melaatsen. Inwoners klagen: ‘we gaan hier niet dood aan ebola, maar aan gebrek aan eten en drinken’.

Grensposten

Maar waterdicht is de zwaar bewapende grens van Ebola-city niet. Wie een beetje geld heeft, kan gewoon het gebied in en uit. Wie een huis heeft op het grensgebied kan bijverdienen door zijn woonkamer plus raam om te bouwen tot grenspost. Inclusief tol uiteraard.

Een 26-jarige kledingverkoper zegt in The New York Times (NYT) dat hij een keer werd gesnapt door soldaten toen hij het gebied verliet. De militairen kwamen niet om hem tegen te houden, maar om te onderhandelen. Voor 6,06 dollar mocht hij verder, zijn vriendin ‘kostte’ 4,25 dollar. Vrouwen zijn goedkoper dan mannen. Wie spullen bij zich heeft, betaalt een extra toeslag. Op deze manier verlaten velen iedere dag het afgeschermde gebied. De maatregel werkt dan ook vooral contra-productief, zegt dr. Muyembe van het Nationaal Instituut voor Biomedisch Onderzoek in Kinshasha, Congo in de NYT.. ‘Ik snap de motivatie erachter niet, het is simpelweg een verkeerde strategie.’

Waarom Monrovia?

Het blijft de vraag hoe het kan dat juist Monrovia zo erg wordt getroffen door ebola. Het virus kwam ook naar de hoofdsteden van Sierra Leone (Freetown) en Guinea (Conakry), maar hier verspreidt het zich niet zo snel als in Monrovia.

Het antwoord heeft niemand. Maar de kans bestaat dat het virus in Monrovia is gemuteerd in een variant die makkelijker overdraagbaar is.

Mutatie

De bestaande varianten van de ‘bloederige koorts’ zijn enkel overdraagbaar via direct contact met lichaamssappen als zweet, urine en bloed. Deze verspreidingsvorm heeft ervoor gezorgd dat het aantal besmettingen relatief laag ligt. Bij verspreiding via de lucht of via speekseldeeltjes is het virus veel sneller overdraagbaar.

Waar veel mensen bij elkaar zijn, kan het virus de kans krijgen te muteren in een nieuwe gevaarlijke variant. Het is voor de rest van de wereld te hopen dat West Point het virus deze kans niet gaat geven. En de inwoners van de sloppenwijk moeten hopen dat de ooit zo populaire president Sirleaf met een betere oplossing komt. Deze vorm van ‘Ebola-city’ lijkt voor niemand wenselijk te zijn.