De Duitse minister van Buitenlandse Zaken Sigmar Gabriel voorziet een toekomst waarin landen binnen de Europese Unie hun ‘soevereiniteit via Brussel uitoefenen’. Volgens Gabriel moeten alle lidstaten – ook Duitsland, de grootste nettobetaler aan de Europese Unie – accepteren dat er de komende jaren steeds meer EU-regels bijkomen.
‘In de wereld van de 21ste eeuw kan Europa alleen nog soeverein optreden via de EU, en kunnen lidstaten hun soevereiniteit alleen nog via de EU terugwinnen,’ zei Gabriel afgelopen week tijdens een conferentie over het nieuwe budget van de Europese Unie.
‘Toekomstige generatie heeft geen keuze’
‘Zelfs Duitsland, hoe groot en sterk het land ook is, zal zelf geen stem hebben. Onze kinderen en kleinkinderen zullen de keuze hebben tussen geen stem of een Europese stem,’ aldus Gabriel.
De Duitse minister – fervent voorstander van de Europese Unie – roept dan ook op tot verdere Europese integratie, en benadrukt dat verdere integratie geen verlies van soevereiniteit betekent: ‘Er zou juist verlies van soevereiniteit optreden wanneer we geen EU hadden, en lidstaten de belangen van hun burgers zelf zouden moeten verdedigen.’
Gabriel echoot Junckers State of the Union-speech
Met zijn uitspraken volgt Gabriel dezelfde lijn als voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker, die tijdens zijn jaarlijkse State of the Union-toespraak opriep tot verdere Europese integratie, onder meer om het toenemende populisme te bestrijden. Hij noemde daarbij Brexit en de rebellerende Oost-Europese lidstaten zoals Hongarije en Polen als voorbeeld.
Juncker wil daarbij verregaande hervormingen doorvoeren, waaronder het instellen van een Europees Monetair Fonds en een ‘superminister’ voor de eurozone. Ook wil de Europese Unie extra geld uittrekken om niet-eurolanden te helpen om de euro in te voeren, en ziet Juncker graag dat beslissingen volgens een meerderheidsstem kunnen worden gemaakt in plaats van unanimiteit. Volgens de Commissievoorzitter kunnen die hervormingen worden doorgevoerd zonder dat er veranderingen aan EU-verdragen moeten worden gemaakt. Dat zou namelijk in veel landen een referendum betekenen, iets waarop de EU-kopstukken niet zitten te wachten.