Abdeslam wil geen advocaat meer: ‘Allah waakt over hem’

12 oktober 2016Leestijd: 2 minuten
Advocaat Sven Mary wil Abdeslam niet meer verdedigen. Foto's: AFP

De twee advocaten van Parijs-terrorist Salah Abdeslam hebben besloten hem niet meer te helpen bij zijn rechtszaak. Geen probleem, vindt Abdeslam, want hij wil zichzelf helemaal niet meer verdedigen.

De bekende Franse advocaat Frank Berton en de Belg Sven Mary wierpen zich na de arrestatie van Abdeslam op als zijn strafpleiters. In een interview met De Standaard vertellen ze woensdag dat ze ermee gaan stoppen. ‘Ik wil niet langer de advocaat zijn van iemand die beslist heeft zich niet te verdedigen,’ zegt Berton. De terrorist zou nu geheel willen afzien van zijn recht op verdediging, aldus de advocaten. ‘Hij zegt dat Allah over hem zal waken.’

Eerst open voor gesprekken, daarna zwijgrecht
Toen Abdeslam in maart dit jaar werd opgepakt, zei hij nog informatie te willen geven over de aanslagen in Parijs. Abdeslam hielp mee de aanslagen voor te bereiden, en had een bomgordel om zichzelf op te blazen in het voetbalstadion Stade de France. Hij bedacht zich op het laatste moment, gooide zijn bomgordel weg en vluchtte naar België. Hij bleek zich maandenlang te hebben verstopt in Molenbeek.

‘Hij kan helpen om de aanslagen écht op te helderen,’ zei Mary na zijn arrestatie. De advocaat zei goede hoop te hebben dat Abdeslam spijtoptant wilde worden, in ruil voor strafvermindering. Daar blijkt nu allemaal weinig van waar. Na de aanslagen in Brussel praatte de terrorist al niet meer met de aanklagers.

‘Hier kunnen we niet aan meedoen’
Sinds juli beriep hij zich op zijn zwijgrecht, tegen de afspraken die hij maakte met zijn advocaten. ‘Hij zou zich niet verzetten tegen zijn uitlevering én hij zou uitleg geven aan de Franse onderzoeksrechter,’ zegt Berton. ‘Maar dat doet hij niet. Ik heb hem tientallen keren gevraagd te praten, maar hij weigert. Daar kan ik niet in meespelen.’

Berton vervolgt dat hij ‘geen acteur in een stomme film’ is. ‘Voor de slachtoffers van de aanslagen en de nabestaanden is zijn stilzwijgen natuurlijk een enorme gemiste kans. Ze hadden een kans om minstens een deel van de antwoorden te krijgen.’